Categorieën:
Geavanceerd zoeken
- Sexdating
- Advertenties geile vrouwen
- Op zoek naar affaire?
- Beetje vreemdgaan
Amateur Sex Op Even Flirten
Sexverhalen.startkabel.nl
Sexverhalen
Sexverhalen.2link.be
|
|
|
|
|
|
Hetero verhalen // Witte kerst
Bob en Els hadden er al elk twee shoppingdagen opzitten, maar nog hadden ze niet alle cadeautjes voor de kerstdagen en nieuwjaar gevonden. Zo kwam het dat zij twee dagen voor kerstavond nog druk aan het winkelen sloegen in Gent. Niet dat kerst voor hen zo’n ouderwets familiefeest was. De ouders van Els waren meestal met skivakantie als de kerstman langskwam en Bob schoot gewoon niet zo goed op met die van hem. Daarom zouden ze dit jaar voor het eerst kerst vieren met Bart en Dorien. Bart was een collega van Els en Dorien en Els waren goede vriendinnen geworden. Doriens ouders hadden een leuk vakantiehuisje met een enorme tuin in het landelijke Zwalm maar zelf kwamen zij er alleen in de zomer. Nochtans was het huisje goed te verwarmen, mits je op tijd aan de slag ging met de twee open haarden en de elektrische verwarming.
In een tof winkeltje vlakbij de Inno hadden ze sexy lingerie met kerstmotieven in de etalage, iets wat Bob en Els zelden boeide, maar deze collectie had iets frivools en speels. Ze stapten de winkel binnen en Els koos een leuk setje. Ze vroeg aan het winkelmeisje of ze het even mocht passen. Dat mocht eigenlijk niet maar het meisje stemde er toch mee in. Dus verdween Els met de lingerie in een van de twee kleedhokjes. Toen ze zich had omgekleed, nam Bob een kijkje. Ze zag er kinky uit. Haar flinke borsten waren goed zichtbaar onder de dunne stof van het roodgroene strapless behaatje en het slipje liet ook weinig aan de verbeelding over. Gestileerde hulstblaadjes onttrokken haar poes aan het gezicht maar de ronduit doorzichtige achterkant liet haar hele kont zien.
“Voortreffelijk,” beaamde Bob, “en weet je wat? Als je het wilt, ga ik het meteen afrekenen. Je krijgt het van me. Geef maar.”
Els kuste hem en verdween achter het gordijn van de kleedkabine. Heel snel nadien stak ze haar hand, met daarin het setje, naast het gordijn. Bob nam het aan en draaide zich om, maar stopte toen hij zijn geliefde sissend zijn naam hoorde zeggen. “Wat scheelt eraan?” vroeg hij. Door het gordijn zei Els dat ze zich van kleedhokje had vergist. Ze vroeg of hij haar kleren niet wilde aangeven. Bob wierp een blik in het hokje en zag dat de kleren netjes over drie kapstokken waren verdeeld. “Dat wordt zo’n gedoe, schat,” zei hij, “kom toch gewoon naar dit hokje, we zijn de enige klanten.” Els protesteerde maar Bob was al met de lingerie naar de kassa. Els gaf zich dan maar gewonnen. Slechts gehuld in stilzwijgen trok ze het gordijn opzij. Spiernaakt stapte ze de winkel in. Het winkelmeisje keek naar haar over Bobs schouder en schrok. Maar voor ze iets zeggen kon, had Els zich al omgedraaid en het gordijn van het juiste kleedhokje achter zich dichtgetrokken. Later, onderweg terug naar huis, leek Els nog een beetje boos. Maar ruzie kwam er niet van.
Datzelfde jaar, 24 december...
Het was even zoeken in Zwalm, want de kleine voormalige hoeve waar Bart en Dorien al een dag eerder alles in gereedheid hadden gebracht, lag even buiten de kom van het dorp. Bob en Els waren er nog nooit geweest. Rita gelukkig wel. Rita was de negentienjarige dochter van de buren van Bart. Ze was niet meegegaan met haar ouders naar Alpe d’Huez en Bart en Dorien hadden dan maar voorgesteld dat ze mee in Zwalm de kerst kwam doorbrengen. En Bob had Rita dan maar een lift gegeven.
Eindelijk, om half vier, reden ze de lange oprijlaan op. In de tuin had Bart net een groot kampvuur aangestoken. Daar rond zouden ze straks aperitieven! Daarna konden de gasten naar hun kamers om zich wat op te frissen en iets anders aan te trekken, want met de dunne feestkleren buiten – dat was zelfs bij het kampvuur geen goed idee in december. Gelukkig was er geen wind. Iedereen hield zich dicht bij de grote vlammen op en het was heerlijk buiten.
Welk een vreemd gezelschap, bedacht Bob. Bob was een ingenieur van bijna dertig, Els was 23 en werkte als office manager in een koerierbedrijf. Bart was daar ooit begonnen als koerier, voor de kick, maar had ondertussen zijn economische opleiding te gelde gemaakt – hij was nu, op zijn 29ste, zowat de baas van de zaak. Dorien was met haar 36 lentes best wat ouder dan haar liefste. Zij was al jaren vertaalster bij een grote uitgeverij. Rita, van wie niemand veel afwist, studeerde geneeskunde en wilde neurochirurg worden. De vlammen van het kampvuur likten de tongen los en al gauw was iedereen met iedereen aan de praat alsof ze elkaar al jaren kenden. De sfeer zat er helemaal in en al helemaal toen het, net als allen terug naar binnen trokken, flink begon te sneeuwen.
Els hielp Dorien wat in de keuken, Bob haalde met Bart wat houtblokken voor de haard en Rita ging alvast een bad nemen. Tussen de twee logeerkamers op de bovenste verdieping was er een bijzonder grote badkamer met een jacuzzi, een ronde badkuip en een douchehoek. Erg gerieflijk uitgevoerd, allemaal. De deur was van matglas, maar van buitenaf kon je niets onderscheiden. Als er iemand in zijn blootje langsliep, zag je een roze veeg. Het dak was vervangen door een grote koepel in driedubbel glas, zodat je vanuit de badkuip de sneeuw door de duisternis kon zien dwarrelen.Ten minste, als je het licht in de badkamer uitdeed. Dat deed Rita dan ook en ze droomde heerlijk weg in het zalig warme bad.
Ze zou wel kunnen slapen in dat water, dacht ze glimlachend en ze verloor de tijd helemaal uit het oog. Ze hoorde de stappen op de overloop maar had er geen erg in. Pas op het allerlaatste moment drong het tot haar door: de matglazen deur zonder slot, geen licht in de badkamer,... Op de gang brandde het licht wel en er verscheen een schim voor de deur. Rita sprong recht. Nog voor zij het bad uit was, had Els, nog in haar berookte kleren en met een grote handdoek over haar arm geslagen, de deur geopend en het licht aangestoken. Tot haar grote verbazing, zag ze de jonge studente spiernaakt op het tapijtje springen en vlug een badhanddoek om zich heen slaan.
“Pardon,” zei ze, “ik zag geen licht en stond er niet bij stil...”
Rita lachte, en wuifde de excuses weg. “Geeft niets,” zei ze, “ik was verstrooid. Ach, euh... Seen one, seen ‘m all!”
Els lachte mee. “We zullen er inderdaad geen trauma’s aan overhouden,” zei ze, en zag hoe Rita de badhanddoek zo hield, dat haar hele bovenlijf weliswaar onzichtbaar werd, maar haar weelderig behaarde poes met alle aandacht ging lopen.
Rita bukte zich om het bad te doen leeglopen en Els draaide zich al om, bereid om Rita zich in alle discretie te laten aankleden. “Blijf maar, hoor,” zei die, “ik ben er zo vandoor.” Els keerde terug en legde haar handdoek op een rustiek houten krukje en aarzelde. Rita droogde zich af. Els wilde gewoon even snel douchen maar het leek haar zo gek om te staan wachten terwijl Rita haar kleren aantrok. Nu ja. Ze begon dan maar haar eigen kleren uit te trekken.
Even later kwam ze bij Bob op de kamer, met alleen haar handdoek omgeslagen. Ze vertelde wat er haar was overkomen. “... Ik kon toch maar moeilijk alsnog naar buiten gaan, en daar met gekruiste armen naar Rita staan gapen was ook geen optie. Vreemd, hoor. Ik betrapte mij er op dat ik mij trager uitkleedde dan nodig, maar ik stapte net in mijn blootje onder de douche toen zij, nog met enkele kleren over haar arm, wegging.” Bob lachte. “Jij bent sauna’s en naaktstranden gewoon!” “Ja, maar dit was anders.” “Zag ze er overigens wat leuk uit?” wilde hij weten. Els knikte, terwijl ze de handdoek op het bed wierp. “Toch wel. Kleine borsten, maar stevig en parmantig, natuurlijk. Op haar kontje heb ik niet gelet maar ze had een flinke bos haar op haar poes...”
Op dat moment zag ze de kerstlingerie op het nachtkastje, waar ze voor het douchen haar chique setje van La Perla had gelegd. “Waar is mijn ondergoed?” “Ik dacht dat je dit zou aantrekken.” “Deze onzin?” “Je vond het toch leuk?” “Ja, dat wel.” Het was ook erg leuk en geinig. “En morgen is het kerstdag. Hoe vaak kan je dit nog aantrekken voor kerstmis volgend jaar!?” Els zuchtte. Niet dat iemand het zou kunnen zien, onder haar zwarte jurk. Dus trok ze het maar aan, terwijl haar man de badkamer inpalmde.
Iedereen zag er piekfijn uit. Het eten was zo goed als klaar dus kon Dorien probleemloos haar witte jurk aan. Haar décolleté was vrij gul en met die rand flink boven de knie kon je het bezwaarlijk een winterjurk noemen. Dankzij de hooggehakte Gucci slides met rode leren riempjes leek ze wel tien centimeter groter dan daarnet. Als ze even in de keuken moest zijn, kon ze gauw een schort voorbinden. Bart leek ook feestelijk in het wit gestoken, al zat de witte blazer wat raar over zijn wit t-shirt. Bob had een wat saai pak aangetrokken, maar zijn das had hij gelukkig thuisgelaten. Rita droeg een zwart mouwloos topje en een zwarte broek met brede pijpen.
Het kerstmaal was voortreffelijk. Gevulde champignons als voorgerecht, daarna gegratineerde zalmtournedos. Het moet niet altijd kalkoen zijn. Nadien ruimden de vijf samen de tafel af en ging iedereen zitten in de knusse zetels, vlakbij de grootste open haard. Flessen wijn, whisky en cognac in het midden op een tafeltje. Verbazend hoe warm het was, in de oude hoeve. Dorien legde uit hoe dat kwam. Vroeger verwarmde alleen deze ene, grote haard de hele ruimte. Haar vader had een kleinere open haard laten bouwen aan de overkant, gewoon om in de minder koude dagen de eethoek te verwarmen, zonder daarvoor aan de andere kant van de ruimte het vagevuur aan te steken. Nu brandden beide haarden en dat deed de temperatuur natuurlijk onverwacht hoog oplaaien. Er was geen thermometer te bespeuren maar zeker nadat Bob, die geen moer van haardvuur afwist, nog wat extra blokken op beide brandstapels had gegooid, spotte niemand met Els toen ze het over ‘saunatemperaturen’ had. Bart haalde het brandblusapparaat uit zijn auto, puur als voorzorgsmaatregel, maar het zag er naar uit dat het gewoon gezellig warm zou blijven tot de kracht van het vuur afnam. Vroeg of laat moest dat ervan komen. “De sauna werkt echt,” grapte hij, terwijl hij de Aquaflam binnen handbereik op de grond plaatste, “als je buiten komt, merk je de kou niet.” “Toe maar,” lachte Rita. “Blijft de sneeuw wat liggen?” wilde Dorien weten. “Er ligt verdorie een laag sneeuw van goed vijf centimeter, schat. Dat worden prachtige foto’s morgen,” voorspelde haar man.
Waarom nu niet, vroeg iedereen zich hardop af. Bart spurtte om zijn statief en stelde voor om een groepsfoto en wat portretten te maken in de sneeuwnacht. Alleen Bob en Rita aarzelden wat omwille van de koude, maar Dorien verzekerde hen ervan, dat het vuur hen voldoende zou opwarmen als ze er heel dichtbij gingen zitten. Om die bewering kracht bij te zetten, gaf ze toe dat ze de truc met de twee haarden wel eens hadden gebruikt om ‘saunaatje te spelen’. “Bedoel je dat je gewoon als in een sauna...” begon Rita, en Bart knikte: “Jawel, gewoon zes, zeven minuten in ons blootje voor het vuur, en daarna zonder kleren de tuin in. Er lag geen sneeuw, maar je houdt dat best twintig minuten vol, hoor.” Met kleren moest dat dan wel lukken, dacht hij, en bij de eerste pijnscheut van te scherpe kou kon je gewoon naar binnen rennen – tijd om te verkleumen kreeg je vege lijf dan niet. En zo geschiedde.
De vol kussens en plaids gestouwde zetels werden in een zo klein mogelijke halve cirkel rond de grootste haard gezet en Bart en Dorien en hun gasten lieten de hitte tien minuten tot zich doordringen. Waarna ze de zetels achteruit duwden en zo snel mogelijk de rommel in de keuken trotseerden en de tuin in stapten. De tuinverlichting deed de sneeuwvlokken glinsteren en zo ver je kon kijken, lag er inderdaad al een prachtig sneeuwtapijt. Onder de grote dakgoot hingen twee extra speakers van de stereo en bij dit hemelse decor weerklonk dan ook kerstmuziek van de betere soort. Niet te hard, al moest je het in de afgelegen tuin niet laten voor de buren. Iedereen tuurde om zich heen en de kreetjes van bewondering waren niet van de lucht. Bart fotografeerde dit feeërieke tafereel en moedigde zijn gasten dan aan om dicht bij elkaar te staan voor de groepsfoto. Die zou mooi worden. Els en Dorien kregen stilaan koude voeten, want zij droegen open schoenen die veel meer weg hadden van een zool met riempjes. Maar ze beten door. Dorien had twee kerstmutsen meegegraaid en om beurten moest iedereen die op.
Wat uitdagend moedigde Bob zijn geliefde aan om ook wat kerstsfeer te laten zien. Els deed eerst of ze dat niet hoorde maar toen hij aanhield, tilde ze toch haar jurk op tot het vrolijke kerstslipje zichtbaar werd. Of het de foto haalde, moesten ze afwachten, want ze sloeg de jurk wel erg vlug terug naar beneden. Na een kwartier stond iedereen te rillen en repte het hele gezelschap zich weer naar de zetels, die opnieuw dicht tegen het vuur aan werden geschoven. Binnen de minuut had iedereen het weer heerlijk warm. Els en Dorien schopten hun schoenen uit om hun voeten sneller weer warm te krijgen en iedereen volgde dat voorbeeld, want de sneeuw had alle schoenen klam en kil gemaakt.
Niemand sprong zuinig om met de drank, want de logeerkamers wachtten en niemand hoefde die nacht nog zijn rijbewijs in de waagschaal te werpen. Rita vroeg, met haar benen opgetrokken onder haar fraaie lichaam, of ze het goed had gezien dat Els kerstlingerie aan had. “Ja,” zei die, “een prulletje van niets, en pas eergisteren gekocht... Vond je het mooi?” “Ik heb het amper gezien,” lachte Rita, “alleen dat groen en rood dat de boel meteen verraadde. Het leek me wel leuk, toon het nog eens?” Els bloosde zowaar en wimpelde het voorstel af maar Bart en Dorien traden hun jongste gast bij. “Toe nou, Els, niet zo verlegen doen,” fleemde Dorien en Rita voegde daaraan toe: “Ik heb je al naakt gezien!” Nou, dat moesten Els en Rita dan maar eens uitleggen, vond Dorien. Na het badkamerverhaal moest Els toegeven dat het niet zo’n drama was om haar ondergoed eens te laten zien. Ze stond recht en tilde haar jurk op. Lovende woordjes. Of het een string was, informeerde Dorien wat overbodig. Alsof je dat vooraan niet zou kunnen zien. Maar gedwee draaide Els zich met haar rug naar de toeschouwers, die zo door de dunne stof heen haar blote kont konden keuren. Ze hoorde een klik. Bart had er zijn fototoestel natuurlijk bijgenomen. Hij nam nog een foto toen ze zich weer omdraaide; ze vond het niet erg. Dan moest ze natuurlijk ook nog het behaatje eens tonen en daarvoor trok ze de jurk opzij tot ze één borst liet zien. Ze was er zich goed van bewust dat haar tepel door de stof priemde. Bob en Rita zetten een bescheiden applaus in toen ze weer ging zitten.
Dorien ging naar de keuken om wat te knabbelen en een nieuwe fles wijn – Bart en Rita raakten de whisky en cognac niet aan – en Bart flapte eruit dat zijn vrouw zelden of nooit ondergoed droeg thuis. ’s Zomers zeker niet, maar ook in de winter voelde ze nog het liefst haar kleren dicht op haar vel. “Bedoel je dat ze niets aan heeft onder die jurk?” vroeg Bob, duidelijk oprecht geïnteresseerd. Els dacht hardop dat ze wel had gemerkt dat er allicht geen beha onder dat décolleté school, maar of ze nu ook sliploos had gekookt en gegeten, daarover durfde ze niet te gissen. Bart grijnsde en zei dat ze daar wel snel achter zouden komen.
Toen Dorien met een fles wijn en een dienblad vol zoutjes en olijven terugkeerde, wachtte iedereen dan ook in spanning af wat de gastheer in zijn schild voerde. Dorien hoorde haar man vertellen dat ze thuis vaak zonder ondergoed rondliep. Ze gaf de fles wijn aan Rita toen hij vroeg: “En, schat, heb je vandaag ondergoed aangetrokken?” Met een brede glimlach om haar lippen bukte ze zich om het dienblad op het tafeltje te zetten. Er moesten eerst wat glazen opzij. “Of ik nu ja of neen zeg, ik wed dat je het toch wilt checken,” zei ze. Bart had inderdaad haar jurk al vast bij de onderrand.
“Be my guest, lieverd,” lachte Dorien. Het zag er niet eens naar uit dat haar geliefde op die toestemming wachtte, want daar tilde hij de witte jurk al op, hoog boven haar voorovergebogen rug. Poedelnaakt was ze eronder, zoveel was meteen duidelijk. Ze liet begaan en maakte geen aanstalten om de jurk terug te slaan, maar hij zakte onmiddellijk weer in de plooi toen ze rechtstond.
“Je moest eens weten hoeveel vrienden en vriendinnen van ons hij zo al niet ‘compleet onverwachts’ mijn bloot gat heeft getoond,” zuchtte ze terwijl ze weer ging zitten, “mij maakt het niet veel uit, ik had me trouwens al afgevraagd wanneer hij het vanavond zou inlassen.”
Een beetje tipsy diste Els dan maar het verhaal op van haar onvrijwillige naaktloperij in de lingeriewinkel.
“Daar had ik wel een foto van willen nemen,” dacht Bart hardop.
“Waarom maak je geen foto van wat je vrouw onder haar jurk draagt?” plaagde Rita.
Dorien lachte die opmerking weg, maar Els deed haar na en kaatste terug: “Toe nou, Dorien, niet zo verlegen doen...”
Al gauw groeide een koortje dat de gastvrouw aanmoedigde: “Jurk uit. Jurk uit. Jurk uit!” Dorien stond op en ging heel dicht bij de vlammen zitten. Ze leek nog even na te denken en zei: “Ik doe het, als Els mee op de foto gaat. En dan zonder haar jurk.”
“Doe ik,” zei Els.
“Maar dan wel buiten in de sneeuw,” verhoogde Dorien de inzet.
“Jij?”
“Wij!”
“Komaan!”
“Te nemen of te laten.”
Els ging ook dichter bij het vuur zitten. “Oké, jij je zin,” zuchtte ze. De twee vrouwen wachtten nog enkele minuten; Bart stond al recht met zijn fototoestel. Net als Bob had hij ondertussen zijn schoenen aangetrokken.
Dan sprong Els recht. “Kom,” wenkte ze. “Jij eerst,” zei Dorien. “Hé! Samen, dacht ik?” “Jij eerst, Els, denk je echt dat ik dan terugkrabbel?” Els trok haar pumps weer aan en liep door de keuken naar de tuindeur, op de voet gevolgd door Rita en de mannen.
Eenmaal buiten aarzelde Els niet. Nog voor Bart zijn toestel klaar had, trok ze de jurk over haar hoofd uit en gooide hem in de sneeuw. De sneeuw leek sneller uit de lucht te vallen dan een uurtje eerder. Ze paradeerde rond tussen de dwarrelende vlokken in haar weinig verhullende outfit, een strapless beha, een slipje en twee schoenen met halfhoge hakken, aangemoedigd door bravo’s en verwante kreetjes van haar man en van Rita. De studente wipte van het ene been op het andere want ze had haar natte sneakers niet meer willen aantrekken.
Bart nam foto’s, terwijl hij ongegeneerd inzoomde op haar borsten, billen en poes.
“Schat!?” riep hij, terwijl hij bleef afdrukken.
Door het glasraam van de tuindeur zagen ze Dorien, nog met haar jurk aan, in de keuken staan. Plots liet ze de witte jurk over haar schouders zakken. Ze kwam op de deur afgelopen, duwde ze open en met een luide schreeuw rende ze spiernaakt en blootsvoets door de sneeuw naar haar gasten.
Bart bleef foto’s nemen terwijl ze haar arm rond de heupen van Els sloeg. Els sloeg haar arm over de schouder van Dorien en zo stapten ze een ererondje door de sneeuw. Dorien gaf Rita een hand zodat ze de laatste meters mee op de foto’s stond. Het meisje stak haar blote voeten uit naar de lens.
Zo stapte het trio de keuken in. Daar trok Dorien gauw haar jurk weer aan, terwijl Els en Rita vooruit liepen om dicht bij het vuur te kunnen zitten.
Wat later zaten alle vijf op kussens, in kleermakerszit rond de vlammen. Bart had zelfs nog wat houtblokken op het vuur gegooid. Bob had de jurk van Els mee naar binnen gebracht maar hij was zo nat en koud dat ze hem liever liet drogen en dus was ze gewoon in haar lingerie blijven zitten. Dorien spotte wat met Rita, de enige vrouw die zich nog niet schaars gekleed had getoond aan de anderen. Tenzij aan Els dan, en wel per ongeluk.
Dorien en Els bleven Rita maar uitdagen, Dorien trok zelfs aan het topje van Rita. Uiteindelijk stond het buurmeisje recht. “Goed dan, meiden! Hier is mijn voorstel. Ten eerste: sorry Bart, maar geen foto’s. Ten tweede: ik trek mijn kleren uit, maar...” “Hola,” protesteerde Dorien, “dat doen wij wel voor jou!” Rita lachte fijntjes. “Fijn, Els en Dorien, jullie mogen om beurten iets van mij uittrekken. Maar tussendoor kleed ik wel jullie ventjes uit. Oké?” Niet dat iemand de mannen iets vroeg, maar daarmee was iedereen het eens.
Dorien sprong meteen op en ritste Rita’s broek open. In een mum van tijd rustte die op haar enkels. De studente stapte uit de broek, ze droeg er een string onder. Ze wenkte Bob, die dichterbij kwam en zich zonder protest liet uitkleden tot zijn onderbroek. Daarna trok Els Rita’s topje uit. Rita had nu enkel nog de string aan en een zwarte beha. Ze stapte op Bart af en kleedde hem langzaam uit. Hij droeg een witte string, wat Bob en Els enigszins verbaasde. Die mocht hij nog even aanhouden, terwijl Dorien de beha van Rita losmaakte. Met haar leuke borstjes ontbloot, trok ze Bobs slip langzaam naar beneden met haar tanden. Als ze ze uit had, stopte ze de onderbroek met een prop in Bobs mond, tot hilariteit van de anderen. Dan stak ze een vinger tussen de string van Bart en liet ze haar vinger tussen zijn billen dwalen.
“Benieuwd wat de gastheer te bieden heeft,” sprak ze en ze greep Barts lul vast door de stof van de string. Bob, die de slip had losgelaten, stond nog naast Bart en Rita nam met haar andere hand zijn lul vast.
Ze trok Barts string helemaal opzij en begon de twee penissen te strelen.
“Bezwaar als ik heel even kijk wie het grootste wordt, dames?” vroeg ze.
Els en Dorien waren even geschrokken toen ze voor het eerst elkaars man met blote lul zagen en meteen daarna de handen van het meisje er rond, maar ze lieten haar begaan.
Rita streelde, masseerde en trok. Ze hurkte en kuste de twee lullen, liet ze om beurten even verdwijnen in haar mond en al gauw had ze in iedere hand een harde, spannende penis.
“Tegen elkaar staan, heren,” zei ze ineens en ze leidde Bart tot hij oog in oog stond met Bob, en wel heel dichtbij. Ze hield beide lullen horizontaal tegen elkaar aan en zag hoe Dorien en Els nu hurkten om getuige te zijn van de keuring. “Duidelijk, zo te zien. Twee heerlijke happen, mannen, maar die van Bob is duidelijk groter. Els en Dorien gaven dat toe, terwijl Dorien Barts lul nog even een warme kus gaf. Om hem aan te sporen, of om hem te troosten met zijn tweede plaats... Els wilde Rita’s string naar beneden trekken maar plotsklaps werkte de studente niet meer mee. Ze rukte zich los en dook weg achter een zetel, en toen Els haar daar wilde grijpen, ging ze achter een andere zetel schuilen. Giechelend en kirrend speelden de twee jonge vrouwen een kat- en muisspelletje, tot Els struikelde en Rita het meteen op een lopen zette, richting keuken. Ze dwarste de keuken en stompte de tuindeur open, en gekleed in niets meer dan die nietige zwarte string, rende ze door de sneeuw diep de tuin in. Els liep haar achterna en joeg haar van hot naar her, maar ze kon het loslopend wild maar niet vangen. Integendeel, toen ze weer eens voor de duur van een luttele seconde worstelden, graaide Rita naar Els’ beha. Ze trok het roodgroene ding zonder schouderbandjes stuk en met die trofee in de hand spurtte ze weer weg. Ze gooide hem iets verder zo hoog op, dat hij buien handbereik in de takken van een boom bleef haken. Uiteindelijk stoof Rita weer naar de tuindeur. Daar schrok ze, want eensklaps stond Bob in zijn nakie te kijken in het deurgat. Ze aarzelde, stopte, en gleed uit in de sneeuw. Bob schrok niet minder. Daar lag de studente die hij die middag nog een lift had gegeven, naakt op een half gescheurde string na, onderuit in de koude sneeuw. En zijn vrouw rende erop af, met hevig op en neer deinende onbedekte borsten. “Hou haar vast!” gilde ze, toen Rita leek recht te kruipen. Bob stapte naar haar toe, duwde haar bij de schouders neer en gleed prompt naast haar in de sneeuw. Hij ging met zijn romp tegen haar lijf liggen en omklemde haar heupen met zijn armen. Haar hoofd zat ter hoogte van zijn lul, die ze met haar tanden probeerde te strikken, terwijl ze met haar handen Bobs billen wijd uiteen trok. Ze voelde hoe Els haar benen greep en de string met geweld van haar onderlichaam scheurde. Ze gooide hem op haar beurt hoog op. De kapotte string vloog een heel eind de tuin in, onzichtbaar verdwijnend in een pikdonkere doornenstruik. Els en Bob haastten zich naar binnen, en amper waren ze aan de warme kant van de deur of Els gaf een draai aan de sleutel en nam hem er af. Dan volgde ze Bob naar de woonkamer. De nu poedelnaakte Rita duwde aan de andere kant de deurkruk naar beneden. Tevergeefs. Ze bonkte op de deur. Binnen zakte Bob in een zetel en Els koos een andere. Dorien en Bart lagen in elkaars armen wat te suffen in de sofa. “Kijk, schat: tieten!” gekte Dorien, toen ze de grote blote borsten van Els zag. Die had geen moeite gedaan om ze te bedekken en haalde haar schouders op. “Tja, wat maakt het uit,” fluisterde ze. Bob schonk zichzelf en haar nog een glas uit, de gastheer en gastvrouw hadden zichzelf bediend terwijl Rita buiten werd uitgekleed. Tiens. Rita? “Waar blijft Rita?” vroeg Dorien nu. “Ik heb haar buitengesloten. Ze heeft mijn beha kapotgetrokken,” bitste Els. “Maar liefje,” schrok Bob, “we hadden het al berekoud toen wij binnenkwamen. Ze bevriest daar vast!” “Ga haar dan halen, koene ridder. Kan mij wat schelen.” Els knikte in de richting van het tafeltje, waar de sleutel lag. Bob stond recht en nam hem vast. Dan liep hij naar de tuindeur. Hij zag Rita rillen door het glas. Ze had haar armen voor haar borsten geslagen en het was niet uit schaamte. Bob liet haar binnen en nam haar koude lijf instinctief in haar armen. Rita nam zijn warmte op en drukte haar helemaal tegen haar koude buik en borsten aan. Ze voelden hoe zijn lul meteen enorm zwelde. Niet wetende wat ze daarmee moesten beginnen, stapten ze maar de woonkamer in. Bob en Rita voelden meteen zes ogen op zich gericht. Allebei bloot, en hij met een flinke paal voor zich uit. Hij merkte dat Dorien de hele tijd over Barts eikel lag te wrijven.
Toen ze even later alle vijf op kussens voor de haard lagen, hadden alleen Els en Dorien nog wat aan – Dorien haar jurk, Els haar slipje. Dorien duwde Bart op zijn rug en ging op zijn harde lul zitten. Ze trok haar jurk over haar hoofd uit en ging op en neer. De drie gasten keken er eerst wat naar maar Els had er al gauw niet veel zin meer in om haar baas haar vriendin te zien neuken. Ze kuste Dorien en nam Bob bij de hand. Samen met Rita liepen ze de trap naar boven op. Ze kusten elkaar goedenacht op de overloop en toen Bob en Els even later alleen waren op hun kamer, trok Bob meteen Els’ slipje uit. Ze begonnen rechtstaand te strelen en te zoenen, tot ze allebei merkten dat ze dringend moesten plassen. Door hun geilheid stelden ze dat nog even uit tot ze zowat barstten.
“Ik moet echt eerst piesen,” zei Els en ze maakte zich los.
“Ik ook, kom!” zei Bob.
Ze liepen naar de badkamer en knipten het licht aan. Rita ging net op het toilet neerzitten. “Alweer!” lachte Els. “Ik moest heel erg plassen,” zei Rita. “Wij nog erger!” kirde Els. Ze wilde Rita niet wegjagen maar het blote meisje schrok toch en sprong recht. “Geeft niets, ik hurk wel in de douche,” sprak ze en ze liep naar de grote douche. Daar hurkte ze boven het afvoergaatje. Els ging op de pot zitten en spreidde haar benen zo ver mogelijk. “Doe ook maar,” moedigde ze Bob aan. Hij richtte zijn penis naar beneden om tussen de dijen van zijn vrouw te plassen maar er kwam niets. De drie waren in de war, staarden naar elkaar pisdingetjes en niemand kon een druppel kwijt. Els greep Bob bij de polsen. “Niet hier! Daar!” riep ze en ze sprong op en duwde hem in de richting van de douche. “Zij zit boven het ene gaatje, lieverd,” probeerde Bob nog maar hij had de boodschap niet goed begrepen. “Tuurlijk! Maar we moeten dat gaatje niet eens, we mikken op haar!” kirde Els. Ze greep de hurkende Rita al bij de schouders en trok haar achterover. Els knielde en klemde het hoofd van Rita tussen haar dijen. Ze hield het meisje bij de schouders vast, zodat ze onmogelijk recht kon. Ze sloeg wat met haar benen, maar onverrichter zake en dan liet ze ineens haar plas maar lopen. Een fikse straal schoot tegen de muur. Bob stond voor zijn vrouw en zag hoe zij zich inspande om te plassen. Ze nam zijn rechtervoet en zette die tussen de borsten van Rita. Bob hield haar zo tegen de douchevloer gedrukt en met haar vrije hand duwde Els de mond van Rita open. Ze pieste erin maar bewoog haar heupen zo dat haar hele gezicht er danig van langs kreeg. Bob plaste op de borsten en de buik van zijn vrouw en zag zijn plas zich vermengen met de straal van Els. Rita slikte en rochelde maar greep Els vast bij haar dijen. Bob zweerde dat hij zag hoe ze haar lippen tegen de zeikende kut van Els probeerde te houden. De drie waren zo geil als boter tegen dat de laatste druppels vloeiden en Els zette de thermostaatkraan van de douche open. Aangenaam warm water spoelde hun lijven en de vloer schoon, maar Els liet Rita niet gaan. Ze knelde haar hoofd stevig vast tussen haar knieën en boog voorover. Ze ging languit op haar liggen, tot ze met haar lippen de harige poes van het meisje vond. Haar eigen kaalgeschoren kut zweefde boven de neus van Rita. Terwijl ze Rita likte, knielde Bob en hij penetreerde zijn vrouw op enkele centimeters van Rita’s ogen. Rita likte de venusheuvel van Els, sloeg haar benen wild uit toen ze klaarkwam onder de vaardige tonghalen van dezelfde, en greep Bobs slap wordende lul vol in haar mond, toen hij die nog spuitend uit zijn vrouw terugtrok. Els verdween, droogde zich af en ging op bed liggen wachten. Even later verschenen Rita en Bob. Ze gingen in bed liggen, in de lepeltjeshouding. Bob stak zijn stijve lul achterlangs in Rita’s poes. “Zal je zacht zijn?” vroeg ze stil. “Wees gerust, meisje,” fluisterde Els, voor ze haar heftig en intens begon te tongzoenen. Die kerstnacht bleef een logeerbed onbeslapen in de Zwalmse hoeve.
|
|
De sex verhalen op deze site zijn van erotische aard en kunnen schokkend of kwetsend overkomen.
De sex verhalen zijn geschreven door de bezoekers. sex-verhalen.net is hier niet aansprakelijk voor.
Wanneer een verhaal te kwetsend of te schokkend is kunt u dit via email aan ons melden en zullen wij dit verhaal verwijderen.
Klik hier als je een kwetsend verhaal wilt laten verwijderen (vermeld de titel en schrijver van het verhaal).
|
Laatste zoektermen:
Sitemap Sex-verhalen.net sitemap xml
|
|
Score van dit verhaal :
