|
Hetero verhalen // Wellust (Gedicht)
Onze tongen kronkelen dronken
als een woeste orkaan
ons kruis ondeelbaar geklonken
om nooit meer los te gaan
maar onze vingertoppen
zijn bijna vlinderlicht
wanneer ze zonder stoppen
op zoek gaan, doelgericht…
De dans van onze dijen
golft kolkend door ons bed
zo liggen we te vrijen,
de toon is nu gezet…
We deinen, woelen, veren,
in extase gebracht,
de vloed is niet te keren,
de storm neemt toe in kracht
en ik begin te spuiten,
we zingen als een koor,
je vangt me met je kuiten:
“Ga door, oh schat, ga door!
Laat al je liefde stromen,
oh, neuk me, dieper, toe,
dan in je wildste dromen!
Voor mij is niets taboe!”
Ik denk dat het nu echt feest is,
ja, nu begint het pas,
alsof al wat geweest is
nog maar het voorspel was.
Steeds harder gaan we, sneller
en wilder, ongeremd,
ons liefdesspel wordt feller
en niemand die ons temt.
Met woeste paringskreten
dansen we op en neer,
we laten elkaar weten:
we willen nog veel meer!
De orgasmen blijven komen,
bij jou en ook bij mij,
je kut gaat overstromen,
er kan nu niets meer bij!
Toch blijf je me berijden
in vliegende galop,
gaat door me te verleiden,
glanzend in schuimend sop.
Met een paar harde stoten
neuk ik je in je keel,
ik heb nog nooit genoten
wat ik nu met jou deel.
Het schuim druipt langs je wangen,
je geeft over, golf na golf,
maar blijft naar meer verlangen,
hongerig als een wolf.
Je likt het van je lippen
en zeept je helemaal in;
terwijl je heupen wippen
kreun je: “Ik heb zo’n zin…
… me suf te laten neuken!
Oh liefste, ga maar door,
toe, laat maar lekker beuken
die geile liefdesboor!
Het is zo zalig met je,
je komt zo lekker klaar!”
Je geeft het laatste zetje…
en het hoogtepunt is daar!
Er volgt een luide sexkreet,
gegil, gebrul, gesop,
en het wordt nu pas echt heet,
de liefde stijgt ten top.
Je valt weer in mijn armen,
zo zacht en nat en bloot,
je blik vol geile charme,
je borsten rond en groot,
je lange haren zwieren,
oh, wat ben je toch mooi!
We vallen aan als dieren
op een weerloze prooi,
neukend vol enthousiasme,
zalig, ongegeneerd,
totdat ons wild orgasme
tenslotte explodeert,
ons ene lichaam wegdrijft
naar de einder van de tijd
en er niets van ons nablijft
dan liefde in eeuwigheid
|
|