Categorieën:
Geavanceerd zoeken
- Sexdating
- Advertenties geile vrouwen
- Op zoek naar affaire?
- Beetje vreemdgaan
Amateur Sex Op Even Flirten
Sexverhalen.startkabel.nl
Sexverhalen
Sexverhalen.2link.be
|
|
|
|
|
|
Lesbienne verhalen // Regina deel 4 - Huiswerk
Huiswerk
Een paar dagen later kwam de dokter voor haar bezoekje aan Miranda en ze had iemand meegenomen. Sofie, die ’s middags op kantoor zat, terwijl Regina even haar dagelijkse ronde deed langs de meisjes van de club, deed de deur open. Even schrok ze, want voor haar stond een voormalig docent van de Slavinnenschool: meneer De Brink, die basiseconomie gaf. Het was bij iedereen een favoriete docent, want hij maakte geen misbruik van de meisjes en behandelde iedereen met respect. Zat meisjes waren bij hem gekomen als ze ergens mee zaten, want er was officieel niemand aangesteld om klachten te behandelen. Hij had Sofie ook geholpen met de aanklachten tegen de docenten die haar hadden misbruikt en het had niet veel gescheeld of hij was ontslagen. Gelukkig stond er een zware straf op het mishandelen van slavinnen en mocht hij aanblijven als docent en kreeg tevens een vertrouwensfunctie.
“Hallo Sofie, wat leuk je weer te zien! Hoe gaat het met je?”, begroette meneer De Brink zijn voormalig studente. Nadat Sofie zich hersteld had, liet ze hem en de dokter binnen. “Ik ben uiteindelijk goed terecht gekomen, maar ik heb een hele zware periode gehad en dankzij Miranda leef ik nog. Als zij er niet was geweest, had ik denk ik geen zin meer gehad om door te leven”, zei ze en kreeg het weer zwaar. De dokter legde meneer De Brink kort uit wat er gebeurd was en hij voelde zich ook schuldig. “Was maar bij mij gekomen, lieverd. Dan had ik iets geregeld of desnoods was je bij mij komen wonen. Dit was toch niet nodig geweest?”, reageerde hij verbaasd.
Sofie droogde haar tranen en vertelde dat Miranda nu overwerkt was en de leiding uit handen had gegeven aan een nieuw meisje. “Ik zal haar even oproepen”, zei ze, maar de dokter stelde voor om haar zelf op te zoeken, dan kon meneer De Brink ook even opnieuw kennismaken met zijn andere voormalige studentes. Dat Regina daar ook bij zat, vertelde ze niet. Het leek haar leuker om het een spontaan wederzien te maken.
Aangezien de dokter wel bekend was bij de club, mocht ze natuurlijk gaan en staan waar en wanneer ze wou en zodoende liepen ze naar de woonruimtes van de meisjes, die zich aan het voorbereiden waren voor hun werk.
Regina vond het belangrijk om iedere middag persoonlijk bij de meisjes langs te gaan, om de planning en bijzonderheden door te spreken.
Dat werd erg gewaardeerd en omdat ze vond dat ze er ook als cheffin bij moest lopen, had ze bij Van der Woord een paar pakjes besteld. Vandaag droeg ze haar eerste uniform: een eendelig zwart strak jurkje, met witte accenten, een zwarte panty en zwarte laarsjes. Haar haren had ze wat los geborsteld en in een staart bij elkaar gedaan met een haarklem, zodat het netjes was, maar tegelijk ook vlot. Ze was wat eerder naar de gemeenschappelijke ruimte van de meisjes gegaan, om hun om adviezen en ideeën te vragen. Marlies, het meisje wat verliefd was op Regina (die het zelf nog altijd niet doorhad), had aangeboden Regina’s staart wat beter in model te brengen en was net bezig met borstels en diverse haarklemmen, toen de dokter binnenstapte. Ze wou eerst zeker weten of de meiden wel aangekleed waren, want uit eerdere bezoekjes wist ze dat de meiden gewend waren om voor het eten zich om te kleden en kris-kras door elkaars slaapkamer te lopen, op zoek naar mooie lingeriesetjes of om gewoon in elkaars kledingkast te snuffelen.
De dokter was geen vreemde voor de meisjes en ze werd ook direct hartelijk begroet en kreeg een stoel aangeboden door Marlies.
Ze kreeg geen kans om te vertellen dat er bezoek was, want iedereen wou het laatste nieuws over Miranda horen. “Miranda maakt het naar omstandigheden goed en er zal niet veel nieuws te vertellen zijn voorlopig, want ze heeft nog een lange weg te gaan. Maar ik heb iemand meegenomen die jullie wel kennen. Als ik zeker weet dat jullie aangekleed zijn, dan wil ik die man graag uitnodigen. Mag dat?”, vroeg de dokter. De meiden dachten dat het een belangrijke klant was, of een nieuwe dokter en nadat Marlies nog even rokje had aangetrokken, omdat zij alleen een shirtje droeg, liet de dokter meneer De Brink binnen.
Vol verbazing keken de meisjes meneer De Brink aan. Ze herkenden hem nog wel, hoewel het voor sommige meisjes heel lang geleden was dat ze hem voor het laatst hadden gezien. Een beetje ongemakkelijk begroette hij de meisjes. “Hoe is het met jullie? Fijn dat veel meisjes bij Miranda aan het werk komen. Ze is een hele nette Meesteres, al zeg ik het zelf. Ik heb haar namelijk ook in de klas gehad en het was me het doorzettertje wel. Haar hersenen reageerden niet geweldig op de lichamelijke veranderingen als slavin en het kostte haar extra moeite om te slagen. Maar dat is wel bijgetrokken toen ze voor zichzelf ging beginnen. Haar eigen Meesteres had haar ook gestimuleerd en door keihard te werken heeft ze dit allemaal weten te bereiken”, zei meneer De Brink. De meisjes omhelsden hem allemaal en wouden alles weten: hoe het met de school ging en met die of die docente, met mevrouw De Brink en hun kinderen.
“Helaas is mijn vrouw vorig jaar overleden en sindsdien geef ik nog maar één dag in de week les, hoewel ik een goed pensioen heb. Maar ik vind het leuk om de meisjes iets mee te geven waar ze later hopelijk profijt van hebben”en hij keek daarbij naar Regina. “Regina was eigenlijk het tegenovergestelde van Miranda. Waarschijnlijk waren Regina’s beide ouders wel heel intelligent, maar hadden ze nooit de kans gekregen om er wat mee te doen, zodat ze arm bleven. Tijdens de lichamelijke aanpassingen, zijn er vermoedelijk wat stofjes in Regina’s hersenen op ‘hol’ geslagen, wat er toe leidde dat ze hoogbegaafd werd. Eigenlijk jammer dat het zo gelopen is, want wie weet wat ze kon bereiken als ze in een normalere wereld was geboren met ouders die hun kind niet af hoefden te staan”, vertelde hij aan de ademloos luisterende meisjes.
De dokter vertelde meneer De Brink dat Regina door Miranda aangewezen was als plaatsvervanger en dus nu de leiding had over de club en de lingeriewinkel.
De oude man dacht eerst dat het een grapje was, maar iedereen bevestigde dat het toch echt waar was. “Dus ik ben hier uitgenodigd om Regina te begeleiden?”, bracht hij verbaasd uit. “Ik dacht dat ik Miranda zou moeten helpen, maar ik vind dit fantastisch! Wat kan ik doen om je te helpen, meid?”, vroeg hij Regina. Regina vertelde wat zij in gedachten had om de club en het landgoed te verbeteren, maar ze was alleen theoretisch geschoold, dus praktijkervaring had ze niet en ze had iemand nodig die praktijk kende en haar plannen beoordeelde op haalbaarheid en om er een begroting van te maken.
Toen meneer De Brink alles aangehoord had, bood hij aan een soort studieplan te maken, zodat Regina alles op een rij kon zetten, met daarbij de kostenplaatjes. “Dan laat ik jou zelf uitzoeken wat je er voor nodig hebt en aan het einde van iedere week ga ik met jou om tafel om het door te spreken en eventueel te verbeteren. Wat er dan nog ontbreekt, kun je daarna alsnog aanvullen en bespreken we dat de week daarop weer. En ik hoorde dat meneer Van der Woord ook kan helpen? Misschien mag je zijn boekhouding wel gebruiken als voorbeeld voor je eigen boekhouding. Ondanks de technologie, moet je het ook op de ouderwetse manier kunnen.”
Regina keek de dokter aan, die bemoedigend knikte. Regina nam het voorstel dankbaar aan, want ze kende meneer De Brink goed en hij had haar altijd alles eerst zelf laten doen, dus deze studiemethode was voor haar gesneden koek.
Regina verontschuldigde zich even, want ze wou nog even de laatste zaken met de meisjes doornemen. Er waren geen bijzonderheden en alleen Marlies moest nog tot diep in de nacht doorwerken, maar die zou van Regina persoonlijk ontbijt krijgen, want Marlies moest natuurlijk wel uitslapen. Dat was iets nieuws, want hoe goed Miranda ook voor de meisjes was, er werd verwacht dat ze niet de halve ochtend in bed bleven. Regina vond het bijna schandalig en had Marlies beloofd dat ze mocht uitslapen en dat ze later ontbijt op haar eigen kamer zou krijgen.
Zowel de dokter als meneer De Brink glimlachten bij het aanhoren van Regina. Ze gaf de meiden nog een paar instructies en wenste hun een prettige werkavond toe en dat ze moesten bellen als er wat was, ongeacht het tijdstip. “Ik ga pas slapen als jullie klaar zijn”, besloot ze en ze keek de dokter en meneer De Brink aan. “Wat lachen jullie? Ik heb besloten dit iedere dag te doen, want dan voel ik me meer betrokken bij de meisjes en ik ben ook niets meer dan hun, al heeft Miranda mij aan de macht gezet”, zei ze en iedereen schoot in de lach. ‘Aan de macht gezet’. Oh oh, die malle Regina ook met haar opmerkingen, dacht Sofie.
De dokter had nog een belangrijke mededeling voordat ze weer vertrok en dat was dat Miranda zeer dringend aan vakantie toe was en Sofie moest maar mee om haar te steunen. “ Volgende week is er een cruise die ruim een maand duurt”, zei de dokter. “Het kan nu nog mooi, zodat ze vlak voor Kerst weer terug zijn. Dan heeft Regina even niemand die haar op de vingers kijkt en dan bedoel ik Miranda. Die kan het werk toch niet loslaten, wat wel nodig is. Een aantal middenstanders waar de club goed contact mee heeft, hebben op mijn advies een donatie gedaan om Miranda met deze cruise mee te sturen. Het kon nog net geregeld worden met wat hulp, maar Miranda en Sofie gaan een poos op vakantie en Regina houdt het wel draaiende. Ze is slim genoeg om naast de club en de lingeriewinkel, ook de dansstudio te runnen. Het loopt allemaal wel en in die dikke maand hoeft ze heus geen gewichtige zaken te beslissen en ze heeft bovendien van iedereen in de omgeving de volledige steun.”
Sofie besprak een en ander met de dokter en uiteindelijk ging Sofie ook akkoord. “Mooi, dan heeft Regina de rest van het jaar nog de leiding en als Miranda daar bezwaren tegen heeft, krijgt ze met mij te maken”, zei de dokter.
Meneer De Brink gaf ook aan dat Regina altijd op hem kon vertrouwen voor wat betreft de zaken. Mocht er advies nodig zijn, dan was hij altijd bereid te helpen.
“Ze is geen spat veranderd sinds ik haar les gaf en dat is leuk om te zien. Ze is wel zelfstandiger geworden merk ik”, vond meneer De Brink toen hij samen met de dokter weer vertrok. “Ze zag er erg netjes uit en nu ik de reden ken, vind ik het des te interessanter om te zien hoe de andere meisjes haar als gelijke behandelen en dat Regina die meisjes zo netjes behandeld, terwijl ze nu de baas is”, vond meneer De Brink. Ze praatten nog wat verder en beloofden contact te houden. De dokter was ook erg nieuwsgierig naar het resultaat van Regina’s studie .
Miranda en Sofie gingen op een cruise, met een bezoek aan een lingeriebeurs in Parijs, aan het einde van de cruise en het werd voor iedereen even slikken.
Regina was nog nooit alleen geweest, maar ze kon altijd bij de andere meisjes langsgaan. “Als ik me weer goed genoeg voel, ga ik je straffen voor de seks die ik gemist heb!”, plaagde Miranda toen ze op de trein stapten richting het vliegveld. Regina bleef de trein nastaren, totdat die uit het zicht verdwenen was en ging naar huis. Ze had al wat huiswerk van meneer De Brink gekregen, zijnde uitzoeken waar het landgoed voor kan dienen en wat er voor nodig is om de huidige club om te bouwen tot een exclusievere club met eventuele uitbreiding van diensten, zoals een fysiotherapeut, of een massagesalon en ze kon niet wachten om met diverse mensen te spreken over haar plannen.
Maar eerst moest ze nog een van de vaste klanten bellen, die een klacht had, waar hij en Miranda al een poosje over aan het ruziemaken waren.
Dat leek haar een leuke uitdaging en toen ze thuis was, pakte ze het dossier van die klant erbij en het bleek te gaan om een zekere meneer Vries, eigenaar van een groot bouwbedrijf en was een vaste klant van Marjon, een meisje wat al een aantal jaren voor de club werkte en een goede reputatie had.
Ze nam contact op met de klant en nodigde hem uit om even langs te komen, want ze wist niet veel van de situatie af en legde uit dat Miranda ernstig overspannen was en dat zij nu de leiding had. De man was eerst een beetje kortaf, maar Regina legde hem nogmaals beleefd uit dat Miranda haar had gevraagd een poging te doen om het op te lossen, want hij was een gewaardeerde klant en het probleem moest toch uit de wereld worden geholpen. Uiteindelijk ging meneer Vries akkoord en de volgende middag zou hij wel even tijd hebben. Regina regelde een taxi-shuttle voor meneer Vries en ging toen bij Michel langs.
Ze wou een mooi boeket bloemen kopen, maar toen Michel hoorde waar het voor was, deed hij er een fles eigengemaakte perenwijn bij.
“Ik doe er een kaartje bij met de naam van mijn bedrijf als reclame, als je dat goed vindt. De bloemen mag je ook gratis hebben, maar als tegenprestatie wil ik je om een gunst vragen. “Wat moet ik dan doen?”, vroeg Regina, die even dacht dat ze seks met hem moest hebben, al vond ze hem niet onaantrekkelijk en ze was ‘gemaakt’ om seks te hebben met diverse personen.
Michel verontschuldigde zich, toen hij merkte dat Regina even aarzelde. “Dat bedoel ik niet, maar het gaat mij om dat stukje grond daar verderop. Daar staan een paar perenbomen en ik heb het idee dat er vroeger meer gestaan heeft. Miranda laat mij de peren gratis hebben, omdat ze zelf geen tijd heeft en af en toe maak ik er wijn van en mijn vrouw maakt zelf jam, waar we dan wat van bij Miranda brengen. Miranda weet niet wat ze met die grond wil, maar ik zou graag fruit willen kweken en dat stukje grond is groot genoeg om mee te beginnen. Dan kan ik ook wijn verkopen, of dat een slijterij de wijn in de handel wil nemen”, verklaarde hij z’n opmerking.
“Ik ga wat dingen uitzoeken en als ik wat weet, hoor je nog wel van me. Wanneer wou je het weten?”, vroeg Regina. Michel zei dat geen haast had en zo ging Regina met een leuk cadeau voor meneer Vries naar huis.
De volgende dag kwam meneer Vries halverwege de middag aan bij de club, waar hij bij het parkeerterrein al werd opgewacht door Regina. Het regende en Regina stond klaar met een paraplu, zodat meneer Vries niet nat zou regenen.
Toen deze uitstapte, hield Regina de paraplu boven zijn hoofd en gaf hem ene hand. “Fijn dat U langs wou komen, meneer Vries. Ik snap dat U belangrijkere dingen te doen hebt, maar het leek mij beter deze kwestie persoonlijk te bespreken. Loopt U maar mee naar mijn kantoor”, begroette zij hem.
Meneer Vries had zo’n formeel ontvangst niet verwacht en al helemaal niet door zo’n aantrekkelijke jongedame. En haar kantoor?? Wie was zij dan en had Miranda dan geen invaller geregeld?
Hij aarzelde eerst even en zag toen hoe Regina nat regende, want ze hield de paraplu boven zijn hoofd. Dit had ze ook op school geleerd: een klant of gast is belangrijker dan jijzelf. Jouw ongemak is niet belangrijk; dat de gast of klant geen ongemak ondervindt; dat is belangrijk. Ze had wel eens gehoord dat Miranda die regel ‘vergeten’ was, omdat ze gewend was “DE BAAS” van de club te zijn en dus was zij niets minder dan een ander. Daar was Regina het niet mee eens en zo kwam het dat ze vreemd aangestaard werd door meneer Vries.
“Volgt U mij, alstublieft? Anders moet ik een van de meisjes vragen de koffie naar buiten te brengen”, zei ze. Het was een bewust grapje van Regina en als het aan haar lag, konden ze net zo goed serieus in de regen koffie drinken, zolang het probleem maar opgelost werd. Meneer de Vries kon daar wel om lachen. “Ik volg je wel, jongedame, maar nu regen je zelf nat”, zei hij.
“Mijn ongemak is niet relevant. U bent hier te gast en met wee paraplu’s had ik U niet een hand kunnen geven”, reageerde Regina laconiek.
Meneer Vries had geen flauw benul met wie hij te maken had, maar het had z’n charmes wel. Miranda was vriendelijk, maar soms te gemaakt. Deze jongedame had gevoel voor humor en trok zich blijkbaar niets aan van wat een ander dacht. Hij kon deze ontvangst wel waarderen. Miranda en hij hadden al een paar maanden onenigheid, maar nog nooit had Miranda hem uitgenodigd om onder vier ogen te praten. Dat het nu wel leek te gebeuren was een goed begin, hoewel het afwachten was met wie hij zou spreken. Dat Regina nu de leiding had, kwam geen seconde bij hem op.
Regina liet meneer Vries binnen in het kantoor en gaf hem een kopje koffie. “Ik ben zo bij U terug; ik ga even mijn haren afdrogen, anders staat het kantoor straks onder water”, zei ze. Meneer Vries begon het nu wel lollig te vinden. Wie deze jongedame ook was, die mocht wel voor hem komen werken. Ze was zeer beleefd en toch vlot met grappige opmerkingen, die helemaal niet gemaakt overkwamen.
Een paar minuten later kwam Regina weer in het kantoortje, nu met droge haren en alles weer gefatsoeneerd. Ze had nu ook de bloemen en het flesje wijn meegebracht. Ze vertelde kort dat Miranda overspannen was en nu op een verplichte vakantie was gestuurd, waardoor zij nu de leiding had.
“Ik weet dat ik nog er jong uit zie, maar hoewel ik officieel meerderjarig ben verklaard, ben ik als slavin op een lichamelijke leeftijd van destijds vijftien, ondertussen zestien jaar, gehouden. Doordat er omstandigheden zijn geweest die mijn brein op een turbo-stand hebben gezet, ben ik hoogbegaafd, zoals men zegt. Dus ondanks mijn jonge uiterlijk, zit ik op het niveau van iemand van minstens achttien tot twintig jaar oud. Daardoor heeft Miranda mij ook vroeg van de school overgenomen. Mijn nadeel is dat ik nauwelijks praktijkervaring heb, want als slavin hoef je alleen maar onderdanig te zijn.”
“Het voordeel daarvan is, dat ik alles op een andere manier zie. Ik zeg soms dingen die niet helemaal begrepen worden of soms te eerlijk zijn, maar ik heb niet de bedoeling iemand te kwetsen en zo wil ik ook graag dat U daar begrip voor hebt. Daar staat tegenover dat U tegen mij alles mag zeggen wat U dwars zit. Ik voel me niet zomaar beledigd en wil ook graag dat een ander eerlijk is tegenover mij. “ Ze overhandigde meneer Vries de bloemen en de fles wijn en zei dat ze als gebaar van goede wil de wijn en bloemen schonk.
“Ik kom er niet goed achter wat er precies gebeurd is, want Miranda heeft dat niet goed gerapporteerd. Wat ik lees is dat ze vindt dat U de schuldige bent, want U had een afspraak met Marjon en toen ging het mis? Wat is er volgens U gebeurd? Ligt het aan ons of zijn er andere zaken die meespelen? Wiens schuld het ook is; wij willen ons ook verbeteren en zien vaste klanten graag terug”, zei ze.
“Jij bent heel oprecht en zoals je mij ontving met paraplu voor mij en geen paraplu voor jezelf, vond ik grappig. Alsof je wou laten zien dat ik belangrijker was en dat vind ik echt heel netjes van je”, zei meneer Vries. “Miranda wou nooit iets weten van een compromis. Ik was schuldig en dat was het dan.
Dat ze nu hiermee aankomt, vind ik keurig. Hoe wist ze dat ik een wijnliefhebber was? Dit is perenwijn en dat heb ik nog nooit gehad, dus waar hebben jullie die informatie vandaan?” Regina lachte. “Dit is niet van Miranda, maar een cadeau van mij persoonlijk. Ik heb een jaar stage gelopen bij Miranda en ik ben het ook niet altijd eens met haar methodes, maar als slavin kan ik er niets tegen doen. Ze is er nu achter gekomen, ook via de dokter die mij in alles steunt, dat ik meer kan dan met mijn benen uit elkaar liggen voor iedere man die hier komt.”
Ze herstelde zich direct: “ Sorry voor mijn taalgebruik; daar moest ik van Miranda ook aan werken, want ze noemt mij wel een flapuit”, verontschuldigde Regina zich. Meneer Vries schoot in de lach. “Oh meisje toch; ik moet zeggen dat ik me wel vermaak bij jou. Je bent zo eerlijk en nuchter met een goeie kijk op zaken. Je moet echt meer doen met dat talent, want ik ben allang niet meer boos en zal hier wel vaker ‘komen’, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat deed Regina inderdaad en ze moesten er beide om lachen.
“Laten we zeggen dat beide partijen wat schuldig zijn en ik vind het rot dat uw favoriet meisje niet beschikbaar was. Miranda gebruikt een oud systeem om aan te geven wie beschikbaar is en wie niet en als ik meer zeggenschap krijg over deze club, dan gaan er wel meer dingen veranderen, want er gaat wel vaker wat mis en ik stoor mij daar aan. Alleen ben ik hoe dan ook volgens de wet wel meerderjarig, maar niet volwassen en moet Miranda toestemming geven voor een verbouwing”, zei Regina.
Meneer Vries zette alles even op een rij: “Jij hebt zelf spontaan besloten mij hier uit te nodigen, daarna kocht jij een bos bloemen en een fles wijn voor mij en je bent van mening dat niet ìk de schuldige ben, maar beiden? En je laat jezelf nat regenen om maar aan te tonen dat ik belangrijker ben dan jij?”
Regina knikte. “Dat klopt helemaal. Nog langer ruzie maken en proberen uit e zoeken hoe of wat kost ons beiden meer tijd en stress. U kwam hier voor niets en Miranda vond dat zij U niet had hoeven te informeren dat het meisje ziek was, terwijl U meestal iedere vrijdagavond hier komt voor dat meisje.
Als ik dat mee zou maken, had ik alles gedaan om de klant op de hoogte te stellen en anders een alternatief aan te bieden. Heeft Miranda U wel een ander meisjes aangeboden?”, vroeg ze.
Meneer Vries ontkende dat. “We hebben alleen maar ruzie gemaakt over Marjon en ik vond haar heel geschikt, want ze was wel in voor mijn wensen en daar betaal ik ook goed voor. Jullie bieden mij iets wat ik graag wil en dan wil ik best goed betalen. Zo’n meisje moet ook geld verdienen en het is ook niet makkelijk als slavin, dat snap ik ook wel. Maar zoals jij dit nu afhandelt, in amper een half uur, dat is geweldig. Mijn complimenten daarvoor. Maar je zegt nog wel eens dat je dingen zou veranderen als jij het voor het zeggen had. Wat zou je dan veranderen? Ik hoorde van de week van Van der Woord dat jullie willen uitbreiden?”, vroeg hij.
Regina vertelde hoe zij de club in de toekomst zag en wat er beter kon, zoals vaste klanten laten weten dat hun favoriete meisje niet beschikbaar is en wat er nieuw is. Ook vertelde ze over haar nieuwe studie. Meneer Vries luisterde aandachtig. “Ik heb genoeg connecties en als ik jou nou voor je huiswerk offertes stuur voor uitbreiding en apart een offerte voor alleen het moderniseren? Dan heeft Miranda later een keuze en meneer Brink zal het zeker waarderen. Als je hem weer spreekt, doe hem dan de groeten.
Hij heeft mij vroeger ook les gegeven, toen ik nog studeerde. Ik kreeg bijles van hem, omdat ik niet zo’n studiebol was”, vertelde hij. “En als hij vertrouwen in jou heeft, dan kun je letterlijk en figuurlijk op mij rekenen. Jouw plannen zitten prima in elkaar en als meneer Brink het bestudeerd heeft, zal niemand er iets tegenin brengen, want iedereen heeft respect voor hem”, zei hij en hij gaf Regina zijn visitekaartje.
“Ik vond het heel bijzonder kennis met je te mogen maken en als er wat is, kun je me altijd bellen. Voor jou is mijn advies gratis en dat zeg ik niet tegen de eerste de beste. Nogmaals dank voor de bloemen en de wijn en als het even kan, mag ik dan voor volgende week vrijdagavond Marjon boeken? Doe maar voor drie uren en het volledige pakket. Dan is het wat mij betreft afgehandeld. Ik ben niet meer boos en hoop nog lang een vaste klant van jullie te zijn”, sprak meneer Vries. Regina glunderde en meneer Vries vond dat wel leuk. “Deed iedereen maar zijn of haar best zoals jij, dan ging alles een stuk vlotter!”, zei hij toen hij met Regina naar de shuttle liep. Als afscheid gaf hij Regina een handkus, wat Regina ook alleen maar kende uit verhalen, maar ze snapte wel dat het een positief gebaar was. Tevreden ging ze terug naar haar kantoor om er een kort verslagje van te maken voor Miranda, als ze weer hersteld was.
Toen belde meneer Van der Woord om te vragen hoe hij kon helpen. Hij had al contact gehad met meneer Vries en met meneer De Brink en hij stond volledig achter het idee om Regina bij te scholen, want ze hadden hem al verteld dat Regina bijzonder intelligent was en wellicht kon zij de lingeriezaak stroomlijnen, want Miranda wou niet luisteren.
“Dan heb ik ook nog een verzoek: twee maal per jaar bestelt Miranda nieuwe lingerie voor de meisje en dan hebben we hier in de winkel een pasdag, waar al het bestelde gepast wordt en zo nodig worden kleuren en maten aangepast. Volgens mij ben jij er nooit eerder bij geweest en er wordt altijd een gezellige dag van gemaakt. Nu jij de leiding hebt, kun je dit ook niet voorbij laten gaan, denk ik”, lachte meneer Van der Woord, want welk meisje wil nou geen lingerie passen? Regina dacht even na en besloot de komende maandag te komen, dan was de club toch gesloten. “Ik laat jullie wel ophalen en mijn dochter Tamara is hier wel om jullie te helpen. Alles wordt verder geregeld, dus je hoeft je niet druk te maken over eten en zo. Ik stuur je zo een lijstje met namen van meisjes die mij bekend zijn en als er nieuwe meisjes zijn, dan hoor ik dat maandag wel. Heb je nog vragen of kan ik je nog ergens mee helpen? O ja, de boekhouder stuurt jou alles wel op. Leef je maar uit zou ik zeggen!,”zei Van der Woord.
Het was Regina duidelijk en ze had er echt zin in en maandag zou ze ook de nieuwe dweilmachine testen, die ze hopelijk vandaag zou krijgen. Een schoonmaakbedrijf uit de stad was wel bereid om tegen reclame een tijdje een nieuwe machine in bruikleen te geven. Als Regina haar bevindingen zou doorgeven, kostte het de club bijna niets. Alleen het reinigingsmiddel moest apart besteld worden.
Tegen het einde van de middag werd de dweilmachine geleverd en de werking was ontzettend simpel. Een paar knoppen om alles aan te zetten en de machine kon zelf de mate van vervuiling op de vloer meten en meer of minder water en reinigingsmiddel afgeven.
“Je mag hem een maand gebruiken en als het jullie goed bevalt, boek je het geld over en zijn jullie eigenaar van dit apparaat.”, sprak de jongeman die hem kwam brengen. Regina bedankt hem en reed de machine de gang in, nieuwsgierig gadegeslagen door de andere meisjes. Een enkel meisje grapte dat het de nieuwe bedrijfswagen van Directeur Regina was, wat zelfs Regina deed lachen. “Ik ben blij dat het een éénpersoons voertuig is, want anders had ik jullie nog als passagier mee moeten nemen, natuurlijk!”grapte ze terug.
Marlies stond ook te kijken en vond dat het wel wat op de kleuren van de spoorwegen leek en merkte op dat Regina er dan maar een paar karretjes achter moest hangen, dan kon iedereen mee op de trein.
Dat vonden ze allemaal grappig en er werd druk gefantaseerd, totdat Regina opmerkte dat het theetijd was. Dat was voor haar immers het moment om even onder de meisjes te zijn en gelijkertijd de planning door te nemen.
Regina vond die opmerking van Marlies over de karretjes helemaal niet zo gek, want dan kon ze de volgende stap nemen: het bezorgen van de schone dekens, handdoeken e.d. en ze nam zich voor de wasserette die alles voor de club waste, te vragen of ze ook een eigen kar kon krijgen. Een kar achter de dweilmachine leek haar een goed idee, maar wellicht wel wat te onhandig.
De wasserette bood haar aan al het schone goed vacuüm verpakt te leveren, wat voor hen ook praktischer was, want er waren niet veel bedrijven die dat nog op de oude manier deden.
Het kon direct bij de volgende levering wel, want ze kreeg nu gewoon vacuümverpakte spulletjes en na het wassen zou het oude goed ook zo verpakt worden. In gedachten vinkte Regina weer een taak af. Miranda zou waarschijnlijk met stomheid geslagen zijn als ze weer thuis kwam.
De rest van de week verliep prima en ze kreeg door haar huiswerk een goed overzicht hoe de lingeriewinkel er voor stond en ze had ook maar de dansstudio van Sofie doorgelicht, wat behoorlijk efficiënt draaide, dankzij Sofie’s zakenpartner. Ook kreeg ze een uitnodiging om met de middenstandersvereniging om tafel te gaan zitten, om haar plannen te bespreken. Dat zou maandagavond worden en zo kreeg ze een drukke maandag, met eerst lingerie passen en ’s avonds die vergadering, waar ze wel wat tegenop zag. Meneer De Brink was erg tevreden over het eerste huiswerk van Regina en toen hij hoorde van de vergadering, bood hij aan mee te gaan om waar nodig dingen toe te lichten. “Dat zou ik erg fijn vinden, want dit is nieuw voor mij en ik weet niet wat ik moet zeggen als ik daar eenmaal ben.” Zei Regina.
Maandag overdag werden ze opgehaald om naar de lingeriewinkel van Miranda te gaan, die in een apart gedeelte van Van der Woord’s kledingzaak zat. Van der Woord en zijn dochter stonden de meisjes al op te wachten en begroetten hen hartelijk. Regina werd voorgesteld aan zijn dochter Tamara, een vlotte meid van een jaar of vierentwintig, met halflang bruin haar.
De meisjes gingen allemaal naar de speciale pasruimte achter de zaak, waar ze alle ruimte en privacy hadden om de voor hen bestemde lingerie te passen.
Van der Woord nam Regina even mee naar zijn kantoor, waar ze de bevindingen van Regina bespraken. “Mijn dochter is net gediplomeerd fysiotherapeut en zou daar graag werk in vinden. Ze is blij dat ze deze winkel mocht bestieren, maar het is niet iets waar ze echt mee kan verdienen. Dan moet de collectie echt exclusief worden, maar jij hebt ook gezien dat er meer van deze winkels zijn.”, zei hij. “ik krijg Miranda niet aan het verstand dat ze meermoet doen met spulletjes die ze voor jullie bestelt. Dat is exclusief en van de beste stoffen gemaakt. Dan kun je meer winst maken op minder artikelen.”besloot hij.
Regina besprak de tekeningen van Sofie met Van der Woord, die behoorlijk onder de indruk was. “Misschien kan iemand ook de ideeën voor lingerie van Sofie uitwerken, dan kan Miranda dat ook gaan verkopen”, vond hij en er werd besloten via Van der Woord een lingeriecollectie te gaan maken van Sofie haar ontwerpen. Verder bespraken ze de club zelf nog: “Als wij van de club nu een wellness center maken, met wel het behoud van kamertjes, dan zou Tamara misschien haar praktijk kunnen krijgen”, opperde Regina. “Dan is het misschien ook beter dat Miranda zelf in de winkel staat, of desnoods verdelen ze de tijd. Hoe denkt U daarover?’, vroeg ze Van der Woord. Die stelde voor dat met Tamara te bespreken en ook met meneer De Brink, om de voor- en nadelen op een rij te zetten.
Terwijl de andere meisjes de lingerie hadden gepast, was Regina even een stukje gaan wandelen met Tamara, om haar ideeën te bespreken. “Al zou het eerst maar halve dagen zijn, dan kan ik iets opbouwen en houd ik dit nog achter de hand. Voor Miranda zou dat dan betekenen dat ze zelf ook meer in de winkel kan staan, terwijl jij de club leidt ”antwoordde ze enthousiast.
Eenmaal terug in de winkel zat iedereen aan broodjes hamburger en patat, wat ze niet zo vaak kregen. Lachend keek Regina naar het schouwspel. “Het zijn net een stel koeien te herkauwen” lachte ze. De meisjes trokken als antwoord gekke bekken en schoven een zak met eten richting Regina. “De boerin moet ook eten, anders moeten wij straks alleen terug naar de stal”, zei Marlies plagend.
Toen alles klaar en ingepakt was, hadden ze nog genoeg tijd om naar de bioscoop te gaan. “Dat is hartstikke duur en wat zal Miranda wel niet zeggen als ze hier van hoort?” vroeg iemand. Regina zei dat het een zakelijk iets was, wat ze van de belasting kon aftrekken en dat niemand zich zorgen hoefde te maken. Dus zo werd de dag afgesloten met een film, wat voor veel meisjes een hele belevenis was, want als slavin kwam je eigenlijk nooit in een bioscoop.
Dat Regina’s reputatie niet meer kapot kon, was wel duidelijk. Alle meisjes waren dol op haar en de frisse manier van leiding geven.
Nadat ze ’s avonds bij de middenstandsvergadering was geweest, ging ze uitgeput terug naar de club en nadat ze haar ronde had gedaan, liet ze de meisjes weten niet al te laat te gaan slapen. Ze had veel indrukken opgedaan en ze begon te begrijpen dat de echte wereld buiten de club niet zo makkelijk was. Gelukkig had ze de hulp van goeie vakmensen. Die zou ze nooit vergeten!
De weken verstreken snel en Regina had tot grote tevredenheid van meneer De Brink het wel en wee van niet alleen de club, maar ook van de lingeriewinkel en de dansstudio geanalyseerd en de uitkomst was dat met Regina’s plannen de club uitgebreid kon worden met een wellness center, waardoor de inkomsten flink omhoog zouden gaan. Uit onderzoek was gebleken dat veel welgestelde mensen uit de omgeving liever dicht bij huis bleven voor een sauna, of bezoekje aan een schoonheidssalon. De club zelf moest exclusiever en Regina wou de huidige woning daarvoor laten verbouwen, omdat het een oud huis met historie was en dan konden ze de kantoren boven houden, waar nu de slaapkamers waren en dan een stuk aanbouwen bij de woonruimte van de andere meisjes als woning voor Miranda en Sofie.
Als extra, omdat ze ineens lid was gemaakt van de Middenstandsvereniging, had Regina bij de diverse bedrijven rondgekeken en gevraagd naar hun ideeën voor het landgoed en wat ze eventueel konden leveren. Men vond het prachtig dat zo’n jong meisje serieus onderzoek deed en persoonlijk de bedrijven benaderde. Nu iedereen weer wat uit de crisis krabbelde, was de mogelijkheid om de club uit te breiden met behulp van lokale bedrijven, een geweldige kans.
Daarnaast had ze ook laten vallen dat er meisjes te huur waren voor in de bediening en had zich afgevraagd waarom daar geen gebruik van werd gemaakt. “Miranda heeft ons nooit een offerte gestuurd, of zelfs maar een folder”, antwoordde meneer Hoeve, die een groot timmerbedrijf had.
“We hebben inderdaad wel personeelsfeestjes en vergaderingen en het is erg lastig om geschikt personeel te vinden om drankjes en hapjes rond te brengen”, zei hij.
Regina nodigde hem uit om eens langs te komen, want ze had al een paar keer gehoord dat er in de buurt geen geschikte vergaderzalen waren. Het vroegere zalencentrum wat bij het hotel hoorde, was afgebroken.
“Misschien zou een vergaderzaal op het landgoed een optie zijn?”, vroeg Regina. “Er staat een oud koetshuis, wat op instorten staat en het zou misschien bij de bestaande kapel aangebouwd kunnen worden. Dat is voor kleine bijeenkomsten wel geschikt. Dan moet ik Miranda en Sofie wel over zien te halen, want het is een plek waar zij tot rust komen, maar ze komen er bijna nooit meer”, zei ze. Er werd afgesproken dat meneer Hoeve contact zou opnemen wanneer hij even tijd had. Dan zou hij met meneer Vries de boel bezichtigen.
|
|
De sex verhalen op deze site zijn van erotische aard en kunnen schokkend of kwetsend overkomen.
De sex verhalen zijn geschreven door de bezoekers. sex-verhalen.net is hier niet aansprakelijk voor.
Wanneer een verhaal te kwetsend of te schokkend is kunt u dit via email aan ons melden en zullen wij dit verhaal verwijderen.
Klik hier als je een kwetsend verhaal wilt laten verwijderen (vermeld de titel en schrijver van het verhaal).
|
Laatste zoektermen:
Sitemap Sex-verhalen.net sitemap xml
|
|
Score van dit verhaal :
