Categorieën:
Geavanceerd zoeken
- Sexdating
- Advertenties geile vrouwen
- Op zoek naar affaire?
- Beetje vreemdgaan
Amateur Sex Op Even Flirten
Sexverhalen.startkabel.nl
Sexverhalen
Sexverhalen.2link.be
|
|
|
|
|
|
Lesbienne verhalen // Regina deel 14
Ze hoorden Regina even giechelen, voordat ze antwoord gaf. “Dat is geen slecht voorstel, maar er zit geen garantie meer op Monique en Marlies is erg gewild bij de aliens, dus dan wil ik Sofie erbij hebben.”
Zowel Miranda als Marlies lagen in een deuk en hoofdschuddend hing Miranda op. “Je hoort het; ze wil je niet inruilen”, lachte ze en Marlies legde haar ouders uit dat hier de gewoonste zaak van de wereld was om zo met elkaar om te gaan. Terwijl ze op Regina wachtten, vertelde Marlies dat ze het ontzettend naar haar zin had, zeker nu ze verkering had met het mooiste meisje van de club. Ze was opgelucht dat haar ouders de relatie met een ander meisje niet afkeurden. Maar die waren juist ontzettend trots op hun dochter, die zelfstandig een carrière had opgebouwd en ook nog als leidinggevende.
Na een twintig minuten hoorden ze Regina de trap op lopen. Ze werd door Marlies voorgesteld aan diens ouders, die even niet door hadden dat dit Regina was, die de baas was van de club. Enigszins verbaasd keken ze hoe deze jongedame achter het bureau op een luxe bureaustoel ging zitten. Marlies zag hoe haar ouders naar Regina keken. “Zij mag daar wel zitten, want ze is immers de baas”, lachte Marlies. “Wij dachten dat je bedoelde dat ze jouw Meesteres was, maar ze is toch niet de baas van de club??”, vroeg haar moeder verbaasd.
Marlies legde nogmaals uit dat dit dus ‘Smurfin’ Regina was, die ze eerder aan de telefoon hadden gehoord en dat zij het vriendinnetje was van Regina.
“Simpel gezegd: Regina is ook als slavin begonnen en is ondertussen de baas van zowel de club als het wellness centre en dat is mijn lieve vriendin. Dus in zeker zin ook mijn Meesteres”, legde ze uit.
Toen begon het tot ze door te dringen dat ze tegenover de grote baas zaten en ze verontschuldigden zich direct. “Doe niet zo mal”, lachte Marlies, “Ze is dan wel de baas, maar ze is heel gewoon hoor. En ze is van mij, want ik heb ooit beloofd voor eeuwig de hare te zijn en ik ben reuzetrots dat ik haar vriendin ben.
Miranda verduidelijkte nog wat zaken en stelde voor om niet langer bij de ellende van vroeger stil te blijven staan, maar om een stukje te gaan wandelen.
“We hebben een open dag en ik denk dat Marlies met alle plezier een rondleiding geeft”, zei ze en dat vonden ze een goed plan.
Miranda nam Marlies en Regina nog even apart om te vragen of Marlies ook wou dat haar ouders bij het feest bleven. “Het is aan jou, dus voel je niet verplicht en als je alleen wilt zijn met je ouders, dan respecteer ik dat. Dat geldt ook voor Regina, als jij haar erbij wilt hebben.”
Marlies lachte dat ze twijfelde of ze Regina wel bij het feest wou hebben en dat leverde haar een tikje op haar billen op van haar vriendin.
Marlies nam haar ouders mee voor een rondleiding, terwijl Regina en Miranda de lunch gingen voorbereiden. Regina zag hoe haar Smurfjes alles in goede banen leidden en om twaalf uur was het lunchpauze. Bezoekers waren pas om één uur weer welkom en Regina liet de meisjes naar de tent gaan voor een uitgebreide lunch. Al gauw zag ze Marlies en haar ouders ook aan komen lopen. “Mag ik jullie uitnodigen voor de lunch? Er is genoeg hoor! Marlies heeft heerlijke broodjes gebakken”, zei ze. Marlies knikte, toen ze zag hoe haar ouders twijfelden. Die waren verbaasd over de sfeer: Ze werden vriendelijk begroet en er werd door de meisjes plaats gemaakt, zodat ze ook aan de tafel konden zitten. Eén van die meisjes was Monique, die aanbood om wat extra broodjes te halen. “Jorinde en Marlies kennende zal er meer dan genoeg zijn”, zei Regina. “Als er niet genoeg is, wat dan?”, vroeg Marlies.“Dan moet jij vannacht in het hondenhok slapen als waakhond. Dan ik morgen misschien een keer uitslapen”, lachte Regina en blies haar vriendin een kus toe. “Ik hou ook van jou, hoor!”, reageerde Marlies quasi verontwaardigd.
De meiden en de andere aanwezigen kregen te horen dat dit de ouders van Marlies waren en dat het wel een emotionele dag zou worden voor haar.
Direct werden Marlies en Regina overstelpt met steun en de ouders van Marlies keken bewonderend naar hun dochter. “Wat een discipline; dat doe je goed, schat!”, zei haar vader en pardoes barstte de hele tent in lachen uit.
“Dat is een ongeorganiseerd zootje”, lachte Marlies. “Maar serieus; we zijn hier om elkaar te helpen en zelfs Regina en Miranda helpen anderen als dat nodig is. Hoewel het eigenlijk Regina’s Smurfjes zijn, vind ik het ook een beetje mijn Smurfjes, want ze steunen mij ook altijd en anders had ik het ook niet zover geschopt zonder diploma’s.”
“Smurfero!”, lachte Sofie vanaf de andere kant van de tafel en proostte op Marlies en haar ouders en daarna op de hele club.
Twee tellen later kwam Jorinde met een grote schaal patat aanzetten. “Ik hoorde van Monique dat er misschien niet genoeg broodjes waren, dus heb ik wat patat gebakken”, zei ze. Regina vond het heel lief en ze stond erop dat Jorinde nu ook wat moest eten. En Monique kreeg een complimentje dat ze er zo op ingesprongen was. “Nu hebben we misschien teveel door mijn toedoen”, zei Monique. “Dat trekt ze wel van de belasting af”, plaagde Marlies.
Op de vraag van Monique welke kostenpost dat was, antwoordde Marlies: “Volproppen van vervelende vrouwenhaters, zodat die volgevreten Halma nooit weer iets kan zeggen!”
“Dat is een te lange naam voor een aftrekpost, juffrouw”, zei meneer Bakker, die ook was uitgenodigd, lachend. “Ik zal op kantoor eens vragen of er speciaal voor jullie boekhouding een kolom ‘wraak’ kan komen, want die Halma heeft jullie al heel wat overlast bezorgd. Volgens de regels is het normaal om nieuwe bedrijven een bezoekje te brengen, maar de cijfers waren duidelijk en alleen omdat meneer Halma er op stond, leek het mij een mooi moment om zijn administratie te controleren. Door mijn nieuwsgierigheid naar deze club ben ik op zijn verzoek ingegaan, maar ik wist niet dat er een open dag was, anders had ik het een ander moment gedaan. En aangezien ik al een en ander gehoord heb over jullie reputatie: Juffrouw Regina; mijn excuses dat we zo lastig zijn geweest en een dikke pluim voor de uitgebreide administratie.”
Dat kon iedereen wel waarderen en natuurlijk vond Regina het begrijpelijk.
“Maar U moet wel wat eten, hoor, anders pakt Marlies het nog van U af”, zei ze en bukte voor een laagvliegend frietje van Marlies.
“Ik kan zowat de hele club aansturen met mijn telefoon, maar jammer genoeg zijn er nog geen apps om frietgooiende vriendinnetjes in bedwang te houden”, lachte Regina en meneer Bakker kreeg ook een zwak voor deze meiden.
De middag verliep zonder problemen en zo kon de open dag zeer succesvol worden genoemd. Michel had al zijn flessen wijn verkocht en had mensen moeten teleurstellen, maar die zouden later nog wel een fles toegestuurd krijgen, zonder verzendkosten.
Regina en Marlies wouden nog even een uur in hun ‘banaan’, om bij te komen van de vermoeiende dag en straks zouden ze een speciaal diner organiseren voor de genodigde gasten. Voordat Regina in de banaan ging, had ze ze contact gezocht met de eigenaar van de klassieke auto, die al onderweg was naar meneer De Brink. Ze kuste Marlies nog even en stapte in haar banaan. Al snel waren beide meisjes in dromenland.
Toen ze beiden weer fris en fruitig waren, stapten ze samen onder de douche.
Regina sloeg haar armen om Marlies heen en begon haar innig te zoenen, die natuurlijk terugzoende. “Wat wordt jouw beslissing?”, wou Regina weten en Marlies snapte niet wat haar vriendin bedoelde. “Ik heb zo het gevoel dat ze denken dat je hier ongelukkig bent en dat je toneel speelt. Het zou me niets verbazen als ze je willen uitkopen”, legde ze uit en kuste haar vriendin teder.
Marlies had daar nooit bij stilgestaan. “Denk je dat echt? Maar ik wil helemaal niet uitgekocht worden! Ik verdien mijn eigen geld en jij hebt me een prachtbaan bezorgd. En dan nog: ik kan jou toch niet in de steek laten? Straks word je nog door een ander meisje versierd en ik wil je niet kwijt!”, riep ze uit en Regina zag hoe er tranen over de wangen van haar vriendin biggelden.
Ze hield Marlies tegen zich aan en troostte haar. “Je bent zo lief en je hebt me trouw beloofd, dus waar jij gaat, ga ik ook. Dan maar geen directrice, want ik wil ook niet dat jij door een ander wordt versierd. Dat laat ik echt niet gebeuren”, fluisterde ze. Uiteindelijk was Marlies wat gekalmeerd en zei nogmaals dat ze niet uitgekocht zou willen worden.
“Liever mezelf op eigen kracht terugverdienen bij jou, dan als uitgekochte slavin ergens om een baantje moeten bedelen. Maar dan zou ik me nog meer slavin voelen, want ik ben geen ding dat je zomaar kunt verhandelen”, zei ze.
“Dus voorlopig zit ik nog met je opgescheept?”, lachte Regina, terwijl ze haar vriendin begon te vingeren. “Voorlopig? Voor altijd zul je bedoelen. Anders heb ik niemand om met frietjes te bekogelen”, giechelde Marlies en genoot van de verwennerij.
Toen hoorden ze Miranda op de deur kloppen. “Schieten jullie even op, Bassie en Adriaan? Het waterleidingbedrijf belde of jullie het verdwenen water op kunnen sporen”, riep ze en ze hoorde de meisjes lachen.
“Ja, baas!”, imiteerde Marlies de stem van een van de boeven uit een oud televisie programma voor kinderen, met een clown en een acrobaat. Marlies genoot wanneer ze samen met Regina oude filmpjes van dat programma keek. Dan hadden ze de grootste lol en in de meeste gevallen leidde dat gek genoeg tot een vrijpartij.
Toen de meisjes hun schoonheidsslaapje deden, hadden de ouders van Marlies bij Miranda en Sofie koffie gedronken, die moeite hadden om beleefd te blijven, want Marlies’ moeder wou per se zien waar hun dochter dan woonde en of ze wel goed behandeld werd.
Miranda liet toen doorschemeren dat zij die inbreuk op de privacy van de meisjes niet zou tolereren. “Alles op z’n tijd en alleen wanneer de meisjes er aan toe zijn”, had ze gezegd op een toon die geen tegenspraak duldde.
De tent zat ondertussen bijna stampvol gasten en het werd tijd om meneer De Brink te verwelkomen. Marlies zat vooraan, samen met haar ouders.
Die hadden nog niets gezegd over het uitkopen van hun dochter, maar aangezien Regina een vooruitziende blik had, kon ze zich voorbereiden voor het geval het wel ter sprake kwam.
Eindelijk was iedereen binnen en meneer De Brink zat natuurlijk ook vooraan, bij meneer Hoeve en meneer Vries, met een aantal personeelsleden.
De ene toespraak na de andere volgde en Regina en Miranda hoefden geen pogingen meer te doen om na de eerste toespraken te gaan zitten.
De ouders van Marlies zagen hoe hun dochter glom van trots. Het was duidelijk te zien dat hun meisje smoorverliefd was op de baas van de club.
Nadat Regina en Marlies in het zonnetje waren gezet, vroeg Regina of Marlies op het podium wou komen. In het kort vertelde ze hoe ze de machtswisseling had beleefd en dat ze alles te danken had aan een paar personen.
“Ten eerste Miranda voor het vertrouwen, ten tweede iedereen die mij met mijn studie heeft geholpen” en gaf aan dat meneer De Brink min of meer alle deuren voor haar had opengezet om bij bedrijven in de boeken te mogen snuffelen. “Ten derde de dokter die een klankbord voor mij was en ervoor gezorgd heeft dat ik niet ontspoorde en dan nog een heel belangrijk persoon in mijn leven; mijn liefste vriendin Marlies!” en omhelsde haar vriendin, terwijl alle aanwezigen applaudisseerden en lachten om die uitspraken van Regina.
“Natuurlijk zijn er ook nog mijn Smurfjes, zonder wie het ook maar een saaie boel zou zijn. Nooit te beroerd om een keer diensten te ruilen of over te werken”, zei ze tot besluit.
Miranda nam ook het woord en vertelde hoe zij Regina had leren kennen en hoe die ogenschijnlijk zonder met de ogen te knipperen de club naar een hoger plan had getild. Ze gaf zelf ook toe dat ze, achteraf bekeken, ook wel wat meer persoonlijk contact had kunnen hebben en vertelde hoe ze dat van Regina had geleerd. “Jullie zijn allemaal zo lief en trouw geweest en misschien had ik wat vaker mijn gezicht moeten laten zien, maar ik ben blij dat Regina het zo mooi doet. Zo’n club is toch pittig als je het goed wilt doen en die malle Regina breidt niet alleen de bestaande club uit, maar neemt ook andere club over.
Als we niet oppassen, heeft ze over een paar jaar het hele dorp opgekocht”, lachte ze. Natuurlijk kwam ook de sfeer ter sprake. “Ook door de vriendschap met Marlies, wat later een liefdesrelatie werd, werd ze wat zelfverzekerder en op haar beurt kroop Marlies uit haar schulp, doordat zij Regina als een voorbeeld zag. Regina liet haar haar en make-up altijd door Marlies doen en op een of andere manier zijn ze een soort yin en yang geworden. Ik zal U even laten zien wat er zich zoal afspeelt als je even niet kijkt of op reis bent” en ze knipoogde naar Regina en Marlies.
Sofie had een leuke presentatie gemaakt van allerlei foto’s die ze van de meiden uit de club had gekregen. Eén van de foto’s was na het lingerie passen, waarbij de meiden aan de patat zaten. Het onderschrift luidde: ‘Het lijken wel een stel koeien te herkauwen’ en verder foto’s van eerder feestjes en Kerst.
Toen Regina als Postbode op het schoonmaakwagentje in de gangen van de oude club en als laatste liet ze het filmpje van de Smurfenjagers zien en verschillende gasten hadden de tranen in de ogen van het lachen.
Nadat de sprekers waren bedankt, was het tijd voor muziek, drankjes en hapjes. Alsof het geen feest was, bemoeide Marlies zich alweer met de bediening. Ze pakte een paar schalen met hapjes, die ze op de tafels zette.
Regina had even met de ouders van Marlies gesproken, die nog geen slaapplek hadden geregeld, omdat ze niet wisten of Marlies hun nog wel wou zien.
“Maakt U zich maar geen zorgen, want we maken wel wat plek. Anders slaapt Marlies wel in het hondenhok”, lachte ze en zei er gelijk achteraan dat het maar een grapje was. ‘Wie is er nu mal’, dacht ze en grinnikend zocht ze Marlies op. “Heb ik jou hier vaker gezien? Je komt me zo bekend voor”, fluisterde ze toen ze Marlies te pakken kreeg.
“Is dat een versierpoging, jongedame?”, lachte deze en liet zich meevoeren naar buiten, waar een dik pak sneeuw lag.
Hand in hand slenterden ze richting de kapel; de plek waar het allemaal begonnen was. “Weet je nog hoe ik je hier kuste?”, fluisterde Marlies.
“Nee, hoe ging dat dan”, lachte Regina en liet zich door haar vriendin tegen de muur drukken, waarna ze gezoend werd, alsof het inderdaad het eerste afspraakje was. Regina legde haar handen op de billen van Marlies en liet haar handen over de billen glijden. “Wat mijn ouders ook willen: Ik laat me niet uitkopen. Ze zijn op zich best lief, maar ze schijnen te denken dat ik tegen m’n zin hier ben”, zei Marlies tussen de kusjes door. “Wat ik je eerder al zei meen ik echt; ik ga hier niet weg, want je bent het beste wat me overkomen is en misschien had het zo moeten zijn…”
Regina streelde haar vriendin door haar haren. “Laten we maar gewoon onze dingen doen, dan zien we wel wat ze willen. Is het ook verstandig ze uit te nodigen om ook Oud en Nieuw te vieren? Dan leren ze ons en de club beter kennen en kunnen ze jou ook op andere momenten zien. Ze hebben geen idee hoe het er hier aan toe gaat op normale dagen”,zei ze.
Na enig twijfelen vond ze het prima en Regina vond het slapen op de bank z’n charmes wel hebben.
Nadat ze nog wat gezoend hadden, gingen ze weer terug naar de tent en maakten het gezellig met de andere meisjes en de gasten. Marlies haar ouders mochten in de woning van Miranda en Sofie logeren en die zouden bij Regina en Marlies logeren. Dat voorstel van Miranda vonden de beide meisjes beregezellig en het was ook praktischer met omkleden en dergelijke. Dan hoeft hoefde niemand de ander te storen. “Morgen laat ik jullie onze woning wel zien”, zei Marlies. “We drinken om elf uur gezellig thee met de andere meisjes en daarna een kerstbrunch. Jullie mogen natuurlijk ook aanschuiven”, zei ze en daar stonden haar ouders wat van te kijken. “Eh, met de andere slavinnen thee drinken en brunchen??”, vroeg haar moeder bijna verschrikt. “Juffrouw Regina ook? Maar die is toch hun Meesteres?”
“Wij behandelen de meisjes als gelijken, want dat zijn ze ook. Dat de meeste Meesteres en Meesteressen ze anders behandelen vinden wij een slechte zaak”, zei Marlies. “Regina zet zich in voor meisjes die anders in de illegaliteit terecht zouden komen en die krijgen hier een kans.”
“Daarom heb ik jou ook een baan gegeven, natuurlijk”, plaagde Regina.
Ze namen afscheid en gingen met Miranda mee, die hun liet zien waar ze logeerden. Toen ook zij weer terug was, kroop ze natuurlijk niet op de bank, maar naast Sofie, die al tussen Marlies en Regina in bed lag.
Ze waren alle vier moe, maar vonden toch tijd nog wat met elkaar te zoenen.
|
|
De sex verhalen op deze site zijn van erotische aard en kunnen schokkend of kwetsend overkomen.
De sex verhalen zijn geschreven door de bezoekers. sex-verhalen.net is hier niet aansprakelijk voor.
Wanneer een verhaal te kwetsend of te schokkend is kunt u dit via email aan ons melden en zullen wij dit verhaal verwijderen.
Klik hier als je een kwetsend verhaal wilt laten verwijderen (vermeld de titel en schrijver van het verhaal).
|
Laatste zoektermen:
Sitemap Sex-verhalen.net sitemap xml
|
|
Score van dit verhaal :
