Categorieën:
Geavanceerd zoeken
- Sexdating
- Advertenties geile vrouwen
- Op zoek naar affaire?
- Beetje vreemdgaan
Amateur Sex Op Even Flirten
Sexverhalen.startkabel.nl
Sexverhalen
Sexverhalen.2link.be
|
|
|
|
Overige verhalen // Ontvoerd deel 5 - De praktijkles
Praktijkles
Anouk haalde wat speeltjes uit de vitrine en liet ze de meiden doorgeven. ‘Die zwarte dildo is het formaat van de Virginise mannen’, begon ze.
‘Vergelijk het maar met die paarse dildo, die voor Aardse vrouwen gemaakt is. Je ziet dat er nogal verschil in lengte en dikte in zit en dat is nou precies waarom jullie voorbereid moeten worden, want anders heb je veel te veel pijn.’
José vond het wat vreemd. ‘Waarom moeten wij seks hebben met die groot geschapen mannen als wij toch niet gekloond worden?’, vroeg ze.
‘Omdat er onderzoek gedaan wordt naar de invloed van geslachtsverkeer tussen Aardse vrouwen en Virginise mannen. Omgekeerd heeft geen nut, want met de gemiddelde lengte van een Aardse penis zou een Virginise vrouw niets voelen en bovendien kunnen Aardse vrouwen mogelijk hun slavin worden.
Op Virginis worden vrouwen die goed zijn in seks zeer gewild en hebben alles wat hun hartje begeert’, legde ze uit.
Na een korte presentatie hierover, werd het tijd om wat speeltjes te testen.
‘De bedoeling hiervan is dat jullie goed op de hoogte zijn van de vele speeltjes en het gebruik ervan. Nu is het nog vreemd, maar binnen een week raken jullie wel gewend aan het gebruik van speeltjes’, zei Anouk.
Ze liet de meiden zich uitkleden en om de beurt moesten ze op een massagetafel gaan liggen, waarna Anouk diverse speeltjes op hen uitprobeerde. José was als eerste aan de beurt en met een rood hoofd van schaamte ging ze op de tafel liggen. Anouk nam een vibrator van redelijk formaat en liet deze bij José naar binnen glijden.
‘Misschien hebben jullie er wel ervaring mee, maar met een paar trucjes zul je veel meer plezier beleven aan de seks’, vertelde ze, terwijl ze José helemaal gek maakte. ‘De G-spot is jullie misschien wel bekend, maar veel vrouwen weten niet waar die zit of hoe je daar meer plezier van beleeft. Hiertoe beweeg je de vibrator of dildo wat omhoog en dan merk je vanzelf of je goed zit, want je ademhaling gaat sneller en er is meer vochtontwikkelijng.’
Dat laatste klopte wel, want zonder moeite slaagde Anouk er in om José klaar te laten komen, tot het vocht duidelijk zichtbaar uit haar poesje liep.
Anouk haalde de vibrator uit Jose’s vagina en liet twee vingers diep naar binnen glijden. Anouk had lange, slanke vingers, die helemaal in Jose’s poesje verdwenen. José wist niet wat haar overkwam! Ze werd door een andere vrouw gevingerd en hoewel ze wel op vrouwen viel, was ze alleen Esthers vingers gewend, die niet zo diep konden komen. Stiekem wenste ze dat Anouk dat vaker bij haar ging doen.
Alsof deze het had gehoord, pakte ze een tampon en schoof deze bij Esther naar binnen. ‘Dit zijn niet helemaal gewone tampons’, legde Anouk uit, terwijl ze een nieuwe tampon pakte en aan de meiden liet zien. ‘Kijk, als ik de tampon uit elkaar pluk, zie je dat er een heel dun metalen stripje in zit. Deze registreert het vochtgehalte in je vagina, de zuurgraad en de hoeveelheid en samenstelling van je afscheiding. Het is heel belangrijk dat je later de gebruikte tampons in een bakje legt, dat weer door een assistente wordt opgehaald, zodat Astrithr ze kan analyseren om je gezondheid te bewaken.’
‘Kan dat niet gewoon op afstand en wanneer moeten we ze gebruiken, want we worden niet meer gewoon ongesteld, dus hoe moeten we weten wanneer ze te gebruiken?’, vroeg Marjon licht geërgerd. Zij was duidelijk niet van plan alles voor zoete koek te slikken. ‘Ik vind dit wel een inbreuk op mijn privacy, moet ik zeggen!’, mopperde ze.
Kirsten schudde haar hoofd en gebaarde dat ze zich eens stil moest houden.
Anouk werd ook ongeduldig. ‘Als jij zo graag terug wilt naar het onbeschermde wereldje van jou, dan kan dat. Maar je hebt gezien wat jouw toekomst je brengt; hier doe je ook nog wat voor de mensheid en je helpt een ander ras voort te bestaan, in ruil voor experimenten op seksgebied. Is het nou zo vervelend dat je gebaad wordt, dat je kleren klaarliggen en je gezond eten krijgt? Als je zo dwars blijft, moet Sheila het weer rapporteren en hoe meer vervelende meiden, hoe groter de kans is dat zij weer gedegradeerd wordt. Door haar toedoen worden jullie nog voorbereid en is er later ruimte voor vrije tijd. Om in het paradijs te komen, moet je soms een stukje door de hel. Vraag José en Esther maar hoe “prettig” het is om een aanrander in de familie te hebben!’, foeterde ze, waarbij ze Marjon boos aankeek. Dit was niet de Anouk die ze dacht te kennen en ze besloot zich eerst maar even koest te houden en ze mompelde een excuus. Later zou ze wel een plan bedenken om te ontsnappen, want hoewel het in Nederland niet veilig was, kon ze altijd nog in Frankrijk werk zoeken.
‘Goed, laat het duidelijk zijn dat we hier geen praatjes dulden’, ging Anouk verder. ‘Ik denk dat we de rest van de opleiding maar schrappen, dan gaan we per direct verder met de experimenten, hoewel jullie lichaam nog niet soepel genoeg is, maar wie dan leeft, dan zorgt.’
Ze nam de meiden mee naar een van de laboratoria en liet Marjon in een soort cocon plaatsnemen. ‘Je benen aan weerskanten hieromheen en dan je hier overheen laten zakken tot het helemaal in je zit.’
Marjon was licht claustrofobisch en begon in paniek te raken toen de cocon dicht ging. ‘Laat me eruit! Dit ding zit te diep in me..auww’, riep ze uit en ze begon te huilen. Anouk zette het apparaat weer uit en hielp Marjon weer op de been. Ondertussen was Sheila al op de hoogte gesteld en die was ook in het lab aangekomen.
Zij overlegde kort met Anouk, waarna Marjon met Sheila mee moest naar haar kantoor.
Anouk stelde de anderen op hun gemak. ‘Dit apparaat wordt altijd gebruikt om vocht af te nemen. Doordat jullie nog lang niet gewend zijn om zoiets in je te krijgen, doet het pijn. Bij Marjon was het meer paniek dan pijn, want wij weten jullie afmetingen, van binnen en van buiten, maar Marjo’s hersenscan bewees al dat zij niet mee wil werken. Vandaar dat ik besloot haar een lesje te leren.’ Opgelucht haalden de andere meiden adem. ‘Wat gaat er nu met haar gebeuren, als ik vragen mag? vroeg Heidi.
‘Ze gaat misschien weer terug naar huis, totdat ze op een gegeven moment merkt dat wij de waarheid hebben verteld. Als ze geluk heeft, kunnen we op tijd ingrijpen, want we willen niet dat haar wat overkomt, maar als het de enigste manier is om haar te overtuigen, dan moet het maar’, antwoordde ze.
‘Als jullie genoeg voorbereid zijn, worden jullie door Astrithr begeleid tijdens de experimenten. Ik mag nieuwkomers niet zelfstandig in deze machines achterlaten, maar dat was ik zoals gezegd ook niet van plan. Alleen Marjon had een lesje nodig. We begrijpen dat het niet altijd plezierig is, maar wat heeft jullie voorkeur: een toekomst met verkrachtingen, aanrandingen en/of ander geweld of hier een veilige toekomst met veel gecontroleerde en veilige seks?
Ik moest ook heel erg wennen aan het vrijen met een ander meisje, net als Sheila, maar ik was zo verliefd op haar en sinds wij verkering hebben, ben ik helemaal om en wil ik niet anders.’
De meiden konden wel merken dat Anouk het echt meende, want zodra Sheila in de buurt was, ging ze zich heel anders gedragen, als een verliefd schoolmeisje.
Nadat Sheila uitgebreid met Marjon had gesproken, voegden ze zich weer bij de rest. ‘Marjon krijgt nog een laatste kans, daarna moet ze het maar weten’, vertelde Sheila. Marjon keek nogal bleek en durfde Sheila amper aan te kijken. ‘Kom dames, het is lunchtijd, dus op naar de eetzaal. Ik heb al instructies aan de keuken gegeven, dus jullie aangepast dieet start vandaag’, doorbrak Anouk de spanning en ging de meiden voor naar de eetzaal.
Sheila vroeg Kirsten om nog even te blijven, want ze wou ook met haar over Marjon praten. Kirsten schrok zich rot. ‘Ik heb toch niks fouts gedaan? Die tuthola van een Marjon moet het altijd beter weten. Zo zie je maar weer; altijd stank voor dank. Ik zal nog eens iemand helpen afkicken!’, mopperde ze.
Van de spanning begon ze te huilen, waarop Sheila haar stevig omhelsde. ‘Rustig maar, meisje. Ik ben niet boos op jou, maar zij is bang dat jullie uit elkaar gehaald worden, terwijl ze nog geen kans heeft gehad om te vertellen wat ze werkelijk voor jou voelt’, fluisterde ze, terwijl ze Kirsten liet uithuilen.
Deze keek verbaasd op, terwijl de tranen over haar wangen liepen. ‘Hoe bedoel je, wat ze voor mij voelt?’, vroeg ze.
‘Ze is je juist verschrikkelijk dankbaar voor wat je gedaan hebt en dat is ook een van de redenen dat jij bij haar in mocht trekken. Alleen voelt ze ondertussen meer voor jou dan gewone vriendschap; ze heeft er een lange tijd mee geworsteld, want voor het eerst in haar leven is ze verliefd op een ander meisje en ze is bang dat die haar gevoelens niet kan beantwoorden’, legde Sheila uit en ze veegde de laatste tranen van Kirstens gezicht.
Het drong nog niet helemaal door tot Kirsten, tot Sheila lachend uitlegde dat Marjon een oogje op Kirsten had en dat niet durfde te vertellen.
Kirstens mond viel open van verbazing. ‘Dat meen je niet!’, riep ze uit. ‘Ik moet eerlijk zeggen dat het best wel spannend is. We kunnen prima met elkaar opschieten en nou ja, veel jongens zijn best wel irritant. Misschien voel ik toch wel meer voor haar dan ik dacht en ik wil haar zeker niet kwijt…’, bedacht ze.
Sheila vond het beter dat ze het elkaar maar eens moesten vertellen. ‘Als ik jullie eens uhm een kwartiertje extra pauze gaf, om dat te doen, dan denk ik dat Marjon een stuk rustiger blijft en dat is voor iedereen beter. Maar helaas kan het niet langer dan een kwartier, want jullie hebben vanmiddag nog meer les. Dus hand in hand over het strand lopen is er eerst niet bij, maar ik ga eigenlijk m’n boekje al te buiten.’
Nu was het Kirstens beurt om Sheila te omhelzen. ‘Dat ga ik doen en als het echt lukt, ben ik je eeuwig dankbaar!’, zei ze verheugd.
Sheila vulde wat op haar PDA in en nam Kirsten mee naar de eetzaal, waar de anderen hen nieuwsgierig aankeken.
‘Hoe komt het dat jij zo’n goed humeur hebt?’, mompelde Marjon wat geïrriteerd. Kirsten legde haar vinger tegen haar lippen en maakte het gebaar van iemand die iets op slot draait. Ze woelde even kort door Marjo’s keurig geborstelde bruine haren. ‘Dat vertel ik je zo meteen wel’, was Kirstens reactie.
Sheila informeerde Astrithr ook en vroeg Marjon of ze na het eten nog even wou wachten. ‘Alsof ik nog niet genoeg gestraft ben!’, mopperde ze weer, tot hilariteit van zowel Kirsten als Sheila. ‘Maar goed, ik blijf nog wel even zitten.’
Nadat de andere meiden weer naar het leslokaal waren gegaan, bracht Sheila de beide meisjes naar een kantoortje in de gang. ‘Jullie hebben een kwartier de tijd en klaar of niet; daarna breng ik jullie weer terug naar de les!’, zei ze streng en knipoogde naar Kirsten.
Marjon keek Kirsten licht geërgerd aan. ‘Wat?’, snauwde ze. Kirsten haalde diep adem. ‘Luister, je maakt het jezelf en ons lastig met je commentaar op alles. Wou je soms weer aan de drugs en alcohol? Zal ik je weer naar je foute vriendjes brengen? Hier weten we tenminste wat er gaat gebeuren en hoewel het eng is, zijn ze tot nu toe niet onvriendelijk. We krijgen goed te eten en te drinken en ja, volgende week beginnen we met de experimenten, maar ze hebben meerdere keren gezegd dat het niet altijd vierentwintig uur per dag is en dat we ook vrije tijd hebben. We kunnen wel weg, maar als jij er niet bent, bij wie moet ik dan steun zoeken?’, vroeg ze, terwijl ze Marjo’s handen in de hare nam. ‘Sheila heeft verteld wat je voor me voelt en vond het nodig dat we het elkaar vertelden.’ Marjon keek haar verbaasd aan. ‘Elkaar?? Sheila heeft mijn geheimen al verteld, dus zoek dan steun bij haar!’, zei ze en ook bij haar kwamen de tranen. Kirsten liep om de tafel heen en omhelsde Marjon, die zo gauw niet wist wat haar overkwam.
‘Luister goed; ik vertel dit maar één keer!’, fluisterde ze geheimzinnig in Marjo’s oor. ‘Jij hebt blijkbaar gevoelens voor mij en ik begin ook gevoelens voor jou te krijgen, dus bij deze wil ik jouw vriendin zijn, maar alleen als jij belooft niet weg te zullen lopen…’
Dat had Marjon niet verwacht. ‘Ben jij ook verliefd op mij?’, stamelde ze.
Kirsten knikte. ‘We hebben nog maar een paar minuten, dus wat wordt het? Misschien kunnen we met elkaar vrijen tijdens de experimenten, in plaats van vreemde meisjes. Als Sheila me dit niet had verteld, had ik vast ook niet echt geweten dat ik verliefd was op jou. Vraag me niet hoe, maar zo is het nu eenmaal. Hoe dan ook wil ik jou niet kwijt en wil je vragen om dit allemaal over je heen te laten komen, dan hebben we er het minste last van’, antwoordde ze.
Marjon omhelsde Kirsten nu ook stevig en voor het eerst kusten ze elkaar. ‘Kom, laten we maar terug gaan. Als we de tijd niet rekken, komt het wat positiever over. Dan krijgt Sheila ook niet op haar kop’, zei Kirsten, terwijl ze Marjo’s hand vastpakte. Omdat de ramen geblindeerd waren en de deur dicht zat, klopte Kirsten maar op de deur. ‘Ben je daar, Sheila? We hebben het uitgepraat en willen wel weer terug naar de les’, riep Kirsten.
Bijna op hetzelfde moment ging de deur open en stond Sheila hen op te wachten. Deze verwachtte een opmerking over afluisteren van Marjon, maar dat kwam niet. ‘Heb je het haar verteld?’, vroeg Sheila aan Kirsten. Deze beaamde dat. Marjon keek Sheila aan. ‘Sorry dat ik zo brutaal was. Het is nogal eng en ik wilde mijn vriendinnen niet kwijt raken en Kirsten al helemaal niet. Ze heeft zoveel voor mij gedaan, terwijl ze eigenlijk nog te jong was om met verslaafden als ik te werken. En toch is het haar dus gelukt en ik wil niet weer verslaafd worden, maar ook geen slaafje onder de grond worden; en dat is niet om brutaal te zijn, Sheila’, zei ze. ‘Ik zal beter meewerken en als jij straf krijgt voor dit kwartiertje extra pauze, dan ga ik wel overwerken. Jij kunt er ook niets aan doen en het is fijn voor jou dat je het zo naar je zin hebt. Oh ja, en Anouk heeft wel gelijk dat je eigenlijk best lief bent.’
Sheila kon er wel om lachen. ‘Nou, blij dat het opgelost is en ik geloof dat ik maar een cadeautje voor Anouk moet kopen. Maar jullie zijn in ieder geval geen saai groepje. Als het in het begin wat stroef gaat, zal het later wel een stuk beter gaan, is mijn ervaring. Wilskracht is geen slechte eigenschap’, lachte ze. Net toen ze de meiden terug naar de les zou brengen, kreeg ze een berichtje op haar PDA. ‘Oh, mijn meesteres wil weten of het opgelost is’, zei ze.
Ze gaf door dat het allemaal opgelost was en dat ze terug naar het lokaal zouden. Al vlot piepte Sheila’s PDA weer. Verheugd vertelde ze dat haar meesteres haar een compliment had gegeven voor de snelle afhandeling.
‘Hun ras is niet zo doortastend als mensen, dus als wij wat improviseren en het oplossen, zijn ze gauw onder de indruk en in mijn nieuwe functie is het juist mijn taak om problemen zo snel mogelijk op te lossen’, legde ze de meiden uit.
‘Kom, Anouk zal wel willen weten waarom het kwartier ineens een half uur is geworden en dan kunnen jullie het de anderen ook vertellen, als je daar behoefte aan hebt. Het is niet verplicht’, zei ze.
In het lokaal had Anouk de Symbian klaargezet voor de volgende praktijkles, toen Sheila met de meiden binnenkwam. ‘Deze jongedames hadden elkaar nog wat te vertellen, vandaar dat ik ze even bij elkaar gezet heb. Marjon heeft beloofd niet meer zo rebels te zijn, dus ik verwacht dat de lessen nu wat vlotter zullen verlopen’, verklaarde Sheila hun afwezigheid.
‘Als er geen problemen meer zijn, dan ga ik mijn laatste ronde van de dag doen en kan ik vanavond met Anouk uit eten.’
Ze was duidelijk ook verliefd op Anouk en de meiden vonden hun ook wel bij elkaar passen. ‘Er komt vast wel een dag dat jullie ook echt uit eten mogen, maar zoals we het jullie al vaak verteld hebben, moet dat recht verdiend worden. En geloof me; je gaat echt heel anders tegen dat soort zaken aankijken. Je gaat het veel meer waarderen, dus laat me niet in de steek en geef de moed niet op, dan komt het allemaal wel goed. Afgesproken?’, vroeg Sheila en ze keek de meiden nog even aan voordat ze weer verdween.
Anouk zag dat Marjon een stuk kalmer was en tot haar verbazing stak Marjon haar hand op. ‘Ja, Marjon?’, vroeg Anouk, die nieuwsgierig was naar wat er zou komen. ‘Ik heb met Sheila en Kirsten gesproken en wil mijn excuses aanbieden voor mijn gedrag. De anderen mogen niet de dupe worden van mijn gedrag’, zei ze. Anouk kwam naar haar toe en omhelsde haar. ‘Prima en ik zal wat meer rekening houden met jullie situatie. Het is mij ook overkomen en ik was zelf ook bang dat Sheila er met een ander vandoor zou gaan. Excuses geaccepteerd. Goed?’
Marjon knikte en besloot het hoge woord eruit te gooien. ‘Oh, nog één ding: Kirsten heeft mij verteld wat ze voor me voelt en dat is dus wederzijds. Vanaf nu heb ik officieel een vriendin’, zei ze en ze keek verlegen naar de andere meiden. Die feliciteerden de meiden en omhelsden hen. ‘Wisten jullie het niet eerder van elkaar?’, wou José weten. Marjon wou niet weer straf hebben en vroeg Anouk netjes of ze daarop in mocht gaan.
‘Ja, nu we toch bezig zijn met elkaar de liefde te verklaren, dan kan dit er ook nog wel bij. Dan moeten we vandaag en morgen wel even een half uur langer doorgaan, anders lopen we achter op schema en moet ik me bij m’n baas melden’, zei ze gekscherend, want Sheila was haar baas en vriendin.
Ze gebaarde dat Marjon haar gang mocht gaan. ‘Ik ben Kirsten eeuwig dankbaar dat ze me een paar jaar geleden onder haar hoede heeft genomen, zodat ik van de drank en drugs afbleef. Ze was altijd zo geduldig, maar kon ook wel streng zijn en mijn gevoelens voor haar zijn steeds sterker geworden. Ik vond mezelf nooit lesbisch of bisexueel, ondanks dat ik wel eens met een zangeres heb gezoend op een feestje, maar toen was ik stoned en dronken’, beantwoordde ze Jose’s vraag.
‘Maar Anouk: jullie zouden uit eten, maar als we langer doorgaan, komen jullie dan niet te laat?’, vroeg Marjon geschrokken.
Daar had Anouk niet meer bij stil gestaan. ‘Je hebt gelijk. Dan moeten we later maar tijd inhalen. Dat moet ik even met Sheila overleggen’, zei ze.
Marjon fluisterde Kirsten iets in het oor. Kirsten overlegde snel met de andere meiden en vroeg Anouk of ze iets mochten voorstellen.
‘Wat wou je voorstellen? Om tijdens het etentje door te gaan?’, grapte deze.
Kirsten schudde lachend haar hoofd. ‘We hebben besloten niet meer tegen te werken en als het mogelijk is, willen we de tijd morgenochtend vrijwillig inhalen. Als jij ons vertelt wat we met die apparaten moeten doen en hoe we hier komen, dan redden we ons wel. Beschouw het als een goedmakertje van onze kant. Vertel het niet aan Sheila, want die zal vast fanatiek eerder willen zijn, maar dan kan ze minder lang slapen. Ons erewoord dat we geen rare dingen gaan doen en als je ons wilt laten controleren, dan is dat prima. Jullie gaan uit eten en wij gaan serieus met onze opdrachten bezig’, stelde ze voor.
Anouk dacht even na. ‘Goed’, zei ze, ‘uiteindelijk is ontsnappen toch moeilijk en als je het wel doet, dan weet je de gevolgen. Maar wee je gebeente als ik merk dat ik voorgelogen ben, dan zwaait er wat!’
Dat snapten de meiden drommelse goed en waren niet van plan streken uit te halen.
Nu de lessen toch al chaotisch verlopen waren, besloot Anouk het laatste gedeelte te gebruiken voor nog meer persoonlijke kwesties. ‘Wij weten alles van jullie en mogelijk meer dan je zelf weet. Marjon en Kirsten hebben het elkaar al verteld en het geheim met jullie gedeeld. Nu is het tijd voor Josje en Esther. Jullie weten toch al dat jullie voornamelijk met andere meisjes moeten vrijen en aangezien op Heidi na, jullie toch al gevoelens voor een ander meisje hebben, mag dat ook wel gedeeld worden’, vond ze.
Schoorvoetend kwam het hoge woord eruit. ‘Josje en ik zijn door onze ervaringen met die oom en neef wat angstig geworden voor relaties met mannen en doordat we altijd troost bij elkaar zochten, zijn we.. eh nou ja.. eh intiemer met elkaar geworden. Dus eigenlijk zijn wij elkaars vriendinnetje’, bekende Esther. ‘Het is niet iets wat gewoon is, maar we kunnen niet zonder elkaar en wat de rest van de wereld vindt, kan ons niets schelen’, vulde José aan. De overige meiden vonden het best romantisch en wederom werd er geknuffeld. Ze hadden niet in de gaten dat Sheila onverwachts binnengekomen was, om te kijken of Anouk al klaar was met de les.
‘Zo zo.. knuffelles van Anouk? Is er nog plek voor mij?’, zei Sheila, wat de anderen op deed schrikken. ‘Rustig maar, er is niets aan de hand. Ik wou alleen even kijken of Anouk al klaar was en nee, dat is geen controle, maar als vriendin’, kalmeerde ze de geschrokken meiden.
Anouk vatte de situatie kort samen en Sheila maakte een rapportje op voor haar meesteres. ‘Dat is netjes opgelost. Maar dan moeten we het rooster wijzigen, want we lopen bijna een halve dag achter. Het is gelukkig een groepje, maar anders gaat mijn weekend er nog aan en ik had nog wel plannen’, zei ze en keek Anouk uitdagend aan.
‘Dat is al geregeld. Kom, de les is voorbij en geen zorgen voor morgen, toch dames?’, antwoordde Anouk vrolijk, wat een verbaasd gezicht van Sheila opleverde.
Toen Sheila naar haar eigen kamer ging, vertelde Anouk wat de meiden nog moesten doen. ‘Hier zijn nog een paar apparaten waar jullie aan moeten wennen. De instructies kun je terugvinden op de PDA op mijn bureau. Als je als wachtwoord ‘Tortelduifjes’ invoert, kun je alles nalezen wat je wilt. Ik kan niets in jullie PDA zetten, want dan ziet Sheila het ook als ik het rooster met haar doorneem. Ik zorg er wel voor dat jullie door een assistente worden opgehaald. Even kijken, ik zie dat Amber dan uit de nachtdienst komt. Zij zal jullie wel naar het lokaal brengen en als het nodig is wil ze best een en ander nog uitleggen.
Als ik snel ben, kan ik haar nog spreken voordat ze haar dienst begint.’
Het was nog niet eens laat en de meiden vroegen zich af hoe lang een dienst dan duurde. ‘Voor je gevoel is het niet zo lang hoor, maar ze moet haar rooster nog doornemen en ook nog gebaad worden, dus voordat ze echt aan het werk gaat, is het al weer wat later’, legde Anouk uit. Ze bracht de meiden terug naar hun kamers en ging nog even bij Amber langs, voordat ze Sheila voor het eerst zou baden. Als persoonlijke assistente werd zij geacht de opzichter die haar had uitgekozen, te baden en te kleden. Sheila had een unieke functie, want zij was nu hoofdopzichter, een functie die momenteel maar door twee meiden werd bekleed en in een ploegendienst werd uitgevoerd.
Wanneer Sheila vrij was, ging de ander aan het werk, zodat er altijd een eindverantwoordelijke was.
Wordt vervolgd…
|
|
De sex verhalen op deze site zijn van erotische aard en kunnen schokkend of kwetsend overkomen.
De sex verhalen zijn geschreven door de bezoekers. sex-verhalen.net is hier niet aansprakelijk voor.
Wanneer een verhaal te kwetsend of te schokkend is kunt u dit via email aan ons melden en zullen wij dit verhaal verwijderen.
Klik hier als je een kwetsend verhaal wilt laten verwijderen (vermeld de titel en schrijver van het verhaal).
|
Laatste zoektermen:
Sitemap Sex-verhalen.net sitemap xml
|
|