|
Hetero verhalen // Annelies - 26
Nog altijd hebben ze niet tegen elkaar gesproken, nadat ze zo heftig met elkaar hebben gevrijd. Lies ligt tegen hem aangeleund in het bad en geniet van de warmte van het water. Ontspannen denkt ze terug aan het verloop van de dag. Dan ineens uit het niets zegt ze; wat denk jij hoe je broer zal reageren op het feit dat wij in onze familie nogal close zijn? Geen flauw idee, Lies. Ik heb echt geen idee, het zal misschien wel als een schok bij hem binnenkomen denk ik. Ja, denk je dat? Was het dat voor jou ook? Tom, zegt een tijdlang niets, dan als Lies denkt dat hij niet meer gaat antwoorden op haar vraag zegt hij; ik was verrast, het is niet iets wat je alledaags mee maakt, ja ik was verrast en ook wel lichtelijk geschokt.
Ohhh…is het enige wat ze zegt. Waarop Tom een vraag aan haar stelt. Wat jij vanmiddag in bed deed met Chantal, komt dat nog regelmatig voor? Nee, is wat ze antwoord, het is niet meer zo als voorheen, dit komt ja eigenlijk omdat we allemaal een vaste vriendin of vriend hebben, maar ik denk dat mijn broertje Wouter het nog wel regelmatig doet met mijn moeder. Misschien ook wel met mijn vader, maar dat weet ik niet zeker. Beiden, zegt hij luider dan dat zijn bedoeling was, dus jullie zijn allemaal Bi seksueel aangelegd? Hahaha….nee, hoor, sommige onder ons, willen echt geen pik in hun kontje hebben, maar anderen hunkeren ernaar.
Het water begint af te koelen en ze stappen dan ook uit het bad, haar inwikkelend in een reuze handdoek kijkt hij haar liefdevol aan. Mis je het contact dat je had met je familie, nu je iets met mij hebt? Ze heft haar gezicht naar hem op, langzaam begint ze te spreken, nee Tom, ik mis het niet, dat van vandaag, was vertrouwd met Chantal, maar ik heb niet de dringende behoefte om haar iedere dag te verwennen. Niet…het lijkt wel of hij iets teleurgesteld is. Waarop ze hem vraagt; zou jij het met Chantal willen doen? Tom kijkt Lies aandachtig aan, deze vraag had hij totaal niet zien aankomen, dan omdat ze hem vragend blijft aankijken zegt hij; nee, ik wil het niet met Chantal doen, ze zou misschien goed zijn in bed, maar ten eerste vind ik dat niet kunnen tegen over mijn broer en ten tweede heb ik mijn handen al vol aan jou. Je bent lief, zegt ze zachtjes, op hem aflopend. Ze slaat haar armen om zijn lichaam. Als Tom ook zijn armen om haar lichaam slaat, voelt het zo goed, dat ze een tijdje zo blijven staan.
Nog altijd staan ze zo, als ze een klein klopje op de deur horen, waarnaar vervolgens de huishoudster binnen komt lopen met hun gewassen kleding. Jullie zijn een mooi koppel, antwoord de vrouw, om vervolgens weer vliegensvlug te verdwijnen.
Hoor je dat Lies we zijn een mooi koppel! Ja, zegt ze, ik heb het gehoord, ik ben het met haar eens, ik vind ons ook een mooi koppel. Haar beetpakkend, glijd de handdoek van zijn lichaam op de grond, ik vind ons ook een uitstekend koppel, opnieuw kust hij haar op de mond. Al kreunend vlijt ze zich tegen hem aan. Mmm…., mmmm……
Hun kleren weer te hebben aangetrokken verlaten ze hand in hand de badkamer, zachtjes lopen ze over de gang richting de trap, als ze gesnik horen. Waar komt dat vandaan, vraagt Tom zachtjes. Geen flauw idee, beiden lopen richting het geluid, al gauw komen ze uit op de kamer van Anne, Tom zijn zusje. Het meisje, zit op het bed met haar hoofd gevouwen in haar handen. Anne, vraagt Tom zachtjes, wat is er?
Het meisje tilt haar hoofd op en Lies en Tom zien dat haar ogen gezwollen zijn van de tranen. Ik weet het niet, zegt ze. Ik, ik, weer begint ze te snikken. Laat mij maar even Tom, ik kom zo bij je. Lies loopt de kamer verder in en sluit vervolgens de deur achter zich. Een verbaasde Tom achterlatend op de gang. Lies loopt richting het bed, waar het meisje weer met haar hoofd haar handen ondersteund. Naast haar plaatsnemend, legt ze haar arm rond het tengere lijfje van het meisje. Vertel eens aan Lies wat er precies aan de hand is.
Opnieuw heft het meisje haar hoofd op, ohhh….Lies, ik, ik, ik…..rustig maar, antwoord Lies, kom eerst maar even tot rust, dan vertel je het me zo dadelijk maar. Langzaam wordt het gesnik minder en minder, dan heft ze haar gezichtje op naar Lies. Ik…stamelt ze, ik….ik denk dat ik dood ga. Dood gaan, hoe kom je daar nu bij, vraagt Lies. Ik…begint het meisje weer, ik…ik….bloed helemaal leeg. Al gauw heeft Lies door, dat het meisje voor de eerste keer ongesteld is. Anne, ik kan je verzekeren dat je niet dood gaat, ik kan je wel vertellen, dat je vanaf nu een vrouw bent. Niet begrijpend kijkt het meisje haar aan. Dan legt ze uit, hoe het precies zit. Wacht heel even Anne, ik ga je broer even de nodige instructies geven, dan ben ik zo weer terug. Richting de deur lopend, opent ze deze en ziet een bezorgde Tom wachten op de gang. Lies loopt naar hem toe, het is niet zo erg als je denkt, ik denk wel dat je even je moeder moet halen en aan haar moet vragen om maandverband. Tom kijkt haar niet begrijpend aan, maar als hij Lies ziet lachen, begrijpt hij wat ze bedoeld.
Ben zo terug zegt hij en hij rent de trap af naar beneden, Lies keert terug naar het meisje wat nog niet helemaal beseft wat er met haar aan de hand is. Naast haar zittend, legt ze opnieuw haar arm over de tengere schouders van het meisje. Lies begint op geruststellende toon tegen haar te praten, het is altijd schrikken, zegt ze zachtjes als je voor de eerste keer ongesteld wordt, je weet immers niet wat er aan de hand is, maar nu ben je meisje af en ben je op weg naar volwassen vrouw. Hoort dit erbij, vraagt Anne haar voorzichtig. Ja, antwoord Lies, het is niet echt leuk, maar het hoort er wel bij. Ohh…hoort ze haar weer zeggen, duurt zo iets dan lang? Meestal een week, bij de ene iets langer, de andere iets korter en dat herhaalt zich iedere maand weer. Dus volgende maand, krijg ik het dan weer opnieuw, vraagt ze. Ja, ook de maanden erna. Om de achtentwintig dagen meestal. Ohh, nou daar ben ik dan mooi klaar mee. Hahahaha….ja, zo kan je het ook stellen Anne. Anja duwt de kamerdeur open, Anne, Anne, waar ben je? Hier mama, ik zit op het bed, samen met Lies. Anja loopt de kamer verder door en vindt uit eindelijk haar dochter op het bed. Wat hoor ik nou van Tom, ben je een vrouw geworden. Ja, kraait het meisje, zoals ik heb begrepen van Lies wel. Anja kijkt naar Lies en werpt haar een dankbare blik toe. Ik heb alleen niks in huis, zegt ze zachtjes. Ik heb nog wel wat bij me, anders Chantal misschien ook nog wel. Ga het wel even halen. Nee, zegt Anne zachtjes, ik wil graag dat je hier blijft bij mij. Tom wordt de kamer binnen geroepen en krijgt de opdracht om uit Lies haar koffer het maandverband en tampons te gaan halen, ook even langs Chantal roept ze erachter aan, misschien heeft zij ook nog wat over.
Ben al weg, roept hij halverwege de trap. Anne kijkt naar Lies, wat zijn tampons, vraagt ze voorzichtig. Tampons zijn een soort opgedraaide watjes,waaraan een touwtje zit, maar als Tom er dadelijk mee terug is, dan zal ik je het wel even laten zien, kan je dan ook voordoen, hoe ik dat moet gebruiken, vraagt ze opnieuw. Lies en Anja wisselen boven het hoofd van het meisje enkele blikken met elkaar. Misschien dat mama, beter voor kan doen, hoe je dat moet gebruiken. Nee, zegt Anne, dat lijkt me nu niet zo smakelijk. Jij, daarentegen zie ik als mijn grote zus, dat vind ik toch een klein beetje anders. Anja en Lies beginnen te lachen om de opmerking van Anne, als je er zo over denkt, dan ben ik hier niet langer nodig, lacht haar moeder. Mama, ik wil je niet kwetsen, maar ik moet er toch niet helemaal aandenken, dat jij precies voor gaat doen, hoe ik zo iets moet inbrengen. Begrijp het wel Anne, het geeft niet. Zien we je straks nog wel beneden? Ja, nadat Tom de nodige spullen is komen brengen, kom ik nog wel naar beneden. Wat heb je nu eigenlijk ingedaan, vraagt haar moeder nieuwsgierig. Heel veel toilet papier, het is zo vies.
Het is misschien vies Anne, maar het hoort er wel bij, ik zie je straks dan nog. Lies dank je wel. Geen dank Anja, geen dank.
Tom is binnen een kwartier terug met een hele hoop maandverbanden en verschillende tampons in grote en ook kleine maten. Anne kijkt haar ogen uit, moet dat in mij, vraagt ze met een benauwd gezicht. Ja, dat kan, lacht Lies. Het doet geen pijn, je moet alleen even wennen aan het gevoel. Ohhh….
Nadat Lies heeft voorgedaan met haar handen hoe je een tampon in brengt, verdwijnt het meisje richting haar eigen badkamer. Als ze terug komt, zegt ze; vind het niet fijn, kan het voelen. Lies antwoord op een rustige toon, dan moet je hem iets verder doorduwen naar binnen, dan is het beter. Opnieuw verdwijnt het meisje als ze weer even later terug komt, begint ze te lachen. Ja, dit is veel beter. Zullen we dan weer naar beneden gaan? Ja, Lies dat is goed, dan bekijkt ze Lies van top tot teen. Volgens mij moet ik met mijn broer even een hartig woordje wisselen. Niet begrijpend kijkt Lies haar aan. Je ziet er nogal uitgeput uit. Ohh…dat is niks, vanavond was ook een vermoeiende avond. Ja, maar ik denk ook dat Tom je niet zo moet lastig vallen. Ohhh….is het nu de beurt van Lies, om te antwoorden. Je hebt wel veel mensenkennis, vermoed ik zo. Anne begint te lachen onderaan de trap komt juist Tom aangelopen. Ook hij ziet het afgepeigerde gezicht van Lies. Volgens mij moet er iemand naar bed, zegt hij. Ja, dat denk ik ook antwoord Anne, dat is Lies, je mag haar niet zo moe maken Tom. Ze ziet er heel moe uit. Tom kijkt van zijn zusje naar Lies en weer terug naar zijn zusje, juist op dat moment dan hij zijn zusje commentaar wil geven ziet hij Lies wankelen op de trap. Hij kan haar nog maar net op tijd opvangen.
Lies opent haar ogen en ziet een bezorgde Tom boven haar kijken, gaat alles wel goed, vraagt hij. Jawel, ik ben alleen moe. Moe, zegt hij weer; daar val je toch niet van flauw? Ben ik flauw gevallen dan? Ja, Lies dat ben je inderdaad, ik kon je nog maar net op tijd opvangen anders had je onderaan de trap gelegen. Ohh…daar weet ik helemaal niks van. Juist op dat moment komen Anja en Dave aangesneld, op de voet gevolgd door Anne. Ohhh…ze is er weer, roept het meisje verheugd uit. Toch is het gezicht van Lies nog bleek. Heb je wel genoeg gegeten vandaag, vraagt Dave bezorgd. Daarin moet ik schuld bekennen, lacht Lies, ik heb inderdaad niet zo goed gegeten vandaag. Kijk daar heb je het al, breng haar maar naar de keuken Tom, zal eens een warme prak voor haar maken, je verlaat dan niet eerder het huis voor je alles op hebt. Vooruit, zegt Lies. Tom tilt haar op en in zijn armen brengt hij haar naar de keuken. Haar op een stoel neerzettend, krijgt ze een enorm groot bord onder haar neus geschoven. Het geurende vlees, wat op het bord ligt, laat Lies watertanden. Hongerig valt ze aan.
Binnen een mum van tijd heeft ze de inhoud van het bord verorberd. De kleur op haar wangen is teruggekeerd en ze voelt zich weer helemaal de oude. Op staand van de stoel, zegt ze zachtjes; wat een heerlijke warme maaltijd al niet met je kan doen.
Dan ga ik nu echter wel, naar het huisje, want ik ben doodop, zegt ze zacht. Op tijd naar bed, zal ook wel helpen. Op tijd, lacht Dave, we leven immers al na enen. Oei, ja dan is dat op tijd naar bed, niet echt meer aan de orde. Voor je morgen met die hengst aan de slag gaat, eerst goed eten Lies, we hebben niks aan je als je niet goed eet. Ja, ik beloof het zegt ze zachtjes.
Tom en zij nemen afscheid en vertrekken richting hun eigen onderkomen. Ik ga erop letten dat je voldoende eet Lies, daarin heeft mijn moeder wel gelijk. Je hebt niks aan dat flauw vallen. Ten eerste bezorgd het mij haast een hartverlamming en ten tweede heb je er alleen jezelf mee. Ja, ja, ja, nu weet ik het wel, antwoord ze een beetje kribbig. Het huisje binnengaand, pakt ze een sigaret van het kastje en loopt weer naar buiten. Ook Tom loopt nadat hij een plaid van de bank heeft gepakt weer naar buiten, naast haar plaatsnemend op de schommelbank legt hij het plaid over haar heen en samen kijken ze naar de duisternis die hen omhult.
Door de vermoeidheid van de dag is Lies uiteindelijk op de schommelbank in slaap gevallen, Tom tilt haar op en draagt haar het huisje binnen naar hun slaapkamer. Haar op bed leggend kleed hij haar uit, dekt haar toe en verlaat de slaapkamer. Hij is echter nog niet moe, zijn laptop pakkend, heeft hij nu eindelijk de kans om zijn mails even te lezen.
Tegen half drie vind hij het mooi geweest en dooft alle lichten in het huisje en vertrekt richting de slaapkamer, Lies ligt nog steeds heerlijk te slapen, nadat hij zich ook heeft uitgekleed schuift hij tussen de lakens en valt vrijwel direct in slaap.
Lies wordt wakker doordat de zonnestralen in haar gezicht schijnen, naast haar is het bed leeg, als ze op de klok kijkt van de wekker, schrikt ze zich een ongeluk. Twaalf uur, jeetje niet normaal meer, het bed uitglijdend loopt ze richting de badkamer, na een korte douche te hebben genomen, kleedt ze zich vliegensvlug aan. Chantal zal zich wel afvragen waar ik blijf. De kamer inlopend, ziet ze Tom achter zijn laptop zitten, ben weg, zegt ze. Dat denk ik niet, zegt hij. Niet, vraagt ze. Hoezo niet? Eerst eten, zegt hij haar op strenge toon aankijkend. Eerder ga je de deur niet uit. Verdorie Tom, Chantal staat op me te wachten. Niet waar, klinkt de stem van haar nicht door de gang. En ja Lies, Tom heeft wel gelijk, als je niet eet heb ik niks aan je, heb geen zin in een herhaling van wat er gisteren avond laat is gebeurd. Jullie, zegt ze; jullie spelen onder één hoedje.
Verveelt gaat ze aan de tafel zitten, Tom en Chantal komen beide naar haar toegelopen, eten we gelijk mee, zegt ze lachend. Lies kan er echter niet om lachen en kijkt kwaad van de één na de ander. Ohh….ohh…ohhh…..lacht Chantal, volgens mij is er onweer op komst. Tom kijkt naar het gezicht van Lies, ze is echt kwaad zo te zien, maar het is alleen maar voor haar eigen bestwil dat ze eet. Er verder niet op ingaand begint hij aan tafel een gesprek met Chantal. Lies wordt niet tot nauwelijks bij het gesprek betrokken, wat haar nog woedender maakt. Haar boterhammen te hebben opgegeten, staat ze op van haar stoel. Aangezien ik jullie stoor, laat ik jullie maar even haar fijn alleen. Het huisje uitlopend slaat de deur met een klap dicht.
Wat heeft zij nou, hoort Chantal, Tom vragen. Hormonen denk ik, denk dat ze net als Anne, ongesteld moet worden, dan is ze altijd zo. Niets van aantrekken Tom, gewoon lekker laten gaan.
Is ze altijd zo, als ze haar maandelijkse probleem moet krijgen, lacht hij. Ja, meestal wel, dan is ze enorm chagrijnig, geïrriteerd, geprikkeld en kan bijna tot weinig hebben. Ben ik dan mooi klaar mee Chantal. Ja, dat zijn ook de dingen die erbij horen Tom. Om haar niet nog woester te maken dan dat ze al is, kan ik beter nu achter haar aan gaan. Ja, doe dat maar, hou maar een oogje op haar. Doe ik Tom, dan is ze ook weg. Vandaag gaat hij met zijn zusjes en broer en broertje naar de stad. Eerder toen ze het hadden gevraagd aan Chantal en Lies, hadden zij te kennen gegeven dat ze niet zo nodig naar de stad wilden. Nadat ze met de training voor de hengst klaar zouden zijn, wilde Lies nog graag een rit gaan maken op Weide. Als Chantal eveneens zin had, kon ze Pepper of Salt pakken.
Chantal ziet Lies al rokend lopen in de verte, Lies, Lies roept ze, maar haar nicht schijnt zich niets aan te trekken van haar geroep. Precies zoals thuis, schiet het door Chantal haar gedachten. Lekker nukkig en niet toe willen geven. Chantal besluit dan maar even het laatste stukje te sprinten. Als ze dan naast Lies loopt zegt, hoorde je me soms niet. Jawel, antwoord ze, maar ik ben boos. Waarom Lies, waar slaat dit nu op? Waar dit op slaat, ten eerste bekokstoof jij met Tom, dat ik moet eten, ten tweede doen jullie of ik er niet bij ben aan tafel. Vind je het gek, dat ik dan reageer, zoals ik nu reageer. Moet je ongesteld worden Lies? Ja, dat ook, antwoord ze. Mmm….Chantal slaat haar arm om Lies en zegt; wat is het leven toch zwaar hè? Ja, toch is ze blij dat Chantal nu naast haar loopt en even later zegt ze; sorry, bedoelde het niet zo. Dat weet ik, dat komt doordat je huishouding aan de binnenkant van slag is. Richting de hengst lopend, lijkt het wel of het beste dier al op hun stond te wachten. Toch blijven de meiden alert, je weet het immers nooit. De kraal binnenstappend, is de hengst gelijk argwanend. Toch is hij bereid mee te willen werken, hij maakt al vrij vlot het smakkende geluid, wat betekent dat hij zich over geeft aan zijn leidsters. Voorzichtig laten ze hem naar binnen komen, Lies staat voor de hengst en aait hem zacht over zijn hoofd. Het dier laat zijn hoofd meer en meer hangen, wat alleen maar gunstig is. Vanuit zijn hoofd gaat zij naar zijn hals en borst. De hengst volgt haar intensief door met zijn hoofd van links naar rechts te draaien. Als ze hem overal heeft betast loopt ze terug naar het midden, met haar rug naar hem toe. Hij volgt haar als een mak lammetje.
Inmiddels is zijn eigenaar ook toegekomen en kijkt van een afstandje naar deze nieuwe ontwikkeling, hij had niet verwacht dat de dames, het voor elkaar konden krijgen. Chantal heeft de eigenaar gezien en geeft Lies een seintje met de mededeling, dat ze nu extra op moet letten. Lies geeft het teken aan Thunder dat hij vrij is en hij stuift ervandoor.
Adam komt dichterbij, zie dat jullie al een heleboel vorderingen maken met hem. Ja, het gaat goed, als hij zo voort doet, is een plat legging bij hem niet eens nodig, maar daar zullen we snel genoeg achter komen. Hoe bedoel je vraagt de beste man. We zullen eens zien, hoe hij gaat reageren op jou, zegt Lies met een lach. Ohh…op die manier, lacht Adam, ik ben eigenlijk ook wel heel benieuwd. Adam loopt met Lies naar het midden van de kraal, Thunder heeft gelijk in de gaten dat er iemand nieuw bij is. Zijn neus in de lucht, snuift hij luidruchtig, dan laat hij zijn hoofd zakken en begint te smakken. Zie je, fluistert Lies, hij heeft je al geroken en hij accepteert je eigenlijk al vrijwel direct. Jaag hem maar een beetje door de kraal, mocht je het verkeerd doen, zijn wij er nu nog bij om het te corrigeren. Ietwat onwennig neemt hij het touw over van Chantal en gooit dit richting Thunder. De hengst reageert gelijk en zet zich in beweging. Met zijn hoofd laag naar de grond gericht, maakt hij de smakkende geluiden. Opnieuw vraagt nu Adam met behulp van Lies en Chantal de hengst naar binnen toe. Rustig en op een beheerste manier komt hij aangelopen. Voor Adam blijft hij staan. Nu doet hij precies wat hij even daarvoor Lies had zien doen. Weer volgt Thunder met zijn hoofd de bewegingen die nu Adam maakt. Hij is er klaar voor zegt Chantal, als Adam weer aan de voorkant van zijn hoofd staat. Ben jij bereid, om hem als eerste te rijden? Ja, antwoord Adam, dat ben ik. Soepel en met een vloeiende beweging, laat hij zich langzaam zakken op de rug van de hengst. Thunder, is iets meer gespannen als voorheen, maar al snel begint Adam hem over zijn hals en door zijn manen te wrijven. De hengst ontspant direct. Geweldig lachen Lies en Chantal, dit zien we niet vaak. Goed van je Thunder, heel goed van je.
Kan ik nu gelijk met hem wegrijden, lacht Adam vanaf zijn rug. Ja, probeer het maar, antwoord Chantal, je komt er gauw genoeg achter. Adam leidt zijn hengst Thunder de kraal rond en het gaat echt verrassend goed. Wauw, roept hij vanaf het dier, dit is echt een droom die uitkomt. Jullie zijn geweldig, echt waar echt super dit. Naar voren hellend, slaat hij zijn armen om de hals van Thunder. Dan horen ze hem zeggen; sorry jongen, dat ik je niet begreep. Ben blij dat ik je opnieuw heb leren kennen, dankzij de hulp van deze twee geweldige vrouwen. Thunder begint te hinniken, bij wijze van dat hij precies weet, waar zijn eigenaar het over heeft.
Hij mag naar huis, wat ons betreft, hij is klaar met zijn ja hoe zullen we het noemen een soort van training denk ik. Eigenlijk is het een training van de eigenaar, die leert zijn paard begrijpen en hoe hij het met zijn dier het beste kan communiceren. Adam begint te lachen, ja zoals jullie het zeggen is het in feite wel. De eigenaar moet getraind worden, bij het begrijpen van zijn paard. Ja, dat is het precies. Heb alleen de trailer vandaag niet bij, dus als hij nog een nacht kan blijven heel graag, maak ik ook gelijk thuis zijn stal in gereedheid. Dan kun je de vrouwtjes weer verwennen Thunder, lacht Adam.
Nog een laatste ritje door de kraal dan laat Adam zich van de rug van Thunder glijden, kom je morgen halen jongen, ga je stal helemaal schoon en netjes maken voor je terug keer. Bij wijze hinnikt hij luid en rent dan bokkend de kraal door.
Na Lies en Chantal uitvoerig te hebben bedankt loopt hij naar zijn auto en rijd het erf af. Nu dan geven we jou een lekkere plak hooi, gaan wij ook even een rit maken Thunder. Juist op dat moment komt Carlos aangelopen, hé dames, gaat het goed met onze tijdelijke logee? Uitstekend, hij gaat morgen naar huis. Ja, dan gaat het zeker goed. Ja, dat kan je wel zeggen, geef hem maar een dikke plak Carlos, lacht Chantal, dat heeft hij wel verdiend.
Zal ik doen dames, jullie veel plezier op rit, dadelijk. Lachend kijken de ze hem na, hoe hij nadat hij Thunder van een dikke plak hooi heeft voorzien zijn weg vervolgd. Kom Lies, gaan wij ook maar eens onze paarden in gereedheid brengen. Lachend en arm in arm lopend, lopen ze richting de stal. Bij de stal aangekomen, steekt Weide juist zijn hoofd naar buiten, bij het zien van Lies begint hij uitvoerig te hinniken. Nou die heeft er zin in, lacht Chantal. Ik ook, zegt Lies zachtjes. Even uitwaaien zal mij goed doen. Ja, dat weet ik wel zeker en ze geeft Lies een zetje. De stal binnen gaand besluit Chantal dat ze Pepper mee neemt, zijn stal binnen gaand begroet ze hem. Zo we gaan een stukje rijden, jij en ik. De emmer met borstels mee de stal innemend, krijgen beide paarden eerst een uitgebreide poetsbeurt.
Kom ik zo terug, zegt Chantal tegen Lies. Ben even weg. Goed hoor, hoort ze haar nicht antwoorden. Lies staat Weide te observeren en ziet niet hoe Tom de stal binnen komt. Lies, ben je hier, hoort ze iemand haar naam roepen. Ja, ben hier, de stal van Weide uitglippend, ziet ze Tom staan. Jij hier, lacht ze, ik dacht dat jullie naar de stad gingen. Ja, gaan we ook over een klein half uurtje. Aha….nu begrijp ik dan ook waarom Chantal nog even vlug weg moest. Nu denk jij natuurlijk ook, dat je mij nog even kan berijden, voor je vertrekt zegt ze hem streng aankijkend. Tom kijkt haar geil aan en zegt, kan zegt hij, laat dat kan maar achterwege, want vrouwtje het gebeurt gewoon. Haar naar zich toetrekkend, rukt hij haar blouse open. Haar tepels schieten gelijk hard naar voren. Geen ondersteuning aan, ging je cowboy ’s opgeilen soms. Mmm….kreunt ze nu. Opnieuw pakt hij haar beet, voor haar staand laat hij zijn hand in haar broek glijden….ohhh Lies….je bent al drijfnat….
|
|
Eerste keer
Score van dit verhaal :
