|
Hetero verhalen // Annelies - 23
Lies kon zich nog maar net op tijd vastgrijpen aan een pluk manen. De hengst onder haar stoof ervandoor zodra hij in de gaten kreeg dat hij in de buitenlucht was. Nu hij zijn energie een beetje kwijt kan, probeert ze hem langzaam over te laten tot een hand galopje. Rustig Fire, rustig maar, is wat ze tegen de hengst zegt. Als ze hem uiteindelijk nog een versnelling lager krijgt en vandaar uit weer in de gang stappen krijgt, heeft ze eindelijk even de tijd om, om zich heen te kijken. Net zoals bij Dave en Anja is het uitzicht adembenemend. Het paard is drijfnat van opwinding, het zweet van hem voelt ze doordringen in haar strakke jeans, maar ze geeft er niks om. Verderop ontwaart ze een beek. Zullen we daar maar eens heen gaan vriend, zegt ze lachend. Denk zomaar dat je wel een slok water kan gebruiken. Als wijze van antwoord, begint Fire te hinniken.
Richting de beek sturend, ziet ze hoe mooi het hier is, misschien kunnen we wel even gaan zwemmen Fire, zal ook goed voor jou zijn. Het paard draait met zijn oren van voren naar achteren. Een teken dat hij luistert naar wat ze zegt. Bij de oever van de beek, laat ze zich van zijn rug glijden, eens even kijken zegt ze, eerst maar eens die lange plukken gras pakken. Zo gezegd zo gedaan, de lange plukken gras legt ze in het water en dan laat ze Fire wat drinken. Als ze ziet dat hij de plukken gras wil opeten, antwoord ze lachend, nee jongen, dat is voor dat je niet te gulzig gaat drinken. Fire heeft echter ander plannen en duwt met zijn hoofd tegen haar aan. Aangezien Lies hier niet op was berekend, verliest ze haar evenwicht en tuimelt in het water. Lachend staat ze op, jij ondeugende hengst.
Hem bij haar geprovoceerde teugels pakkend leidt ze de hengst het water in. Hij vertrouwt haar volledig en volgt haar als een mak lammetje. Verder en verder gaan ze het onbekende water in. Als Fire en tot aan zijn buik in staat begint Lies water over hem heen te scheppen, door een kommetje te maken met haar hand. Ook de hals en de manen krijgen de nodige behandeling. Fijn hè jongen, beetje gewassen te worden. Verfrist een hoop, briesend antwoord Fire. Nadat ze hem helemaal grondig heeft gereinigd, besluit ze dat het mooi is geweest. Echter heeft ze er niet goed opgelet aan welke kant ze het water in is gegaan. Aan beide kanten zijn echter hoefafdrukken te zien, dus daar heeft ze ook al niet veel aan. Dan gokken we er maar op, antwoord ze. Had wel iets beter mogen opletten Fire. Hem het water uit begeleidend schudt hij zich uit als hij weer grond onder zijn voeten heeft. Naast hem lopend, lopen ze een stukje door. Lies ziet echter geen enkel herkenningspunt.
Aangezien Lies ook niet bekend is hier in deze omgeving weet ze niet of ze in de juiste richting terug keert, of juist verder van de farm afgaat. Het is in haar belang, maar ook dat van de hengst dat ze terug keren naar de farm. Zachtjes maakt ze de touwen weer aan elkaar vast en springt ze soepel op zijn rug. Vanaf jou kan ik meer zien, zegt ze zachtjes en geeft hem een klopje op de hals.
Echter heeft ze echt geen idee waar dat ze is. Langzaam haar weg vervolgend hoopt ze er het beste van. Had ik nu maar mijn telefoon meegenomen, denkt Lies dan had ik kunnen bellen, hoewel ik zal hier wel geen bereik hebben gehad.
Intussen op de farm van Matt tikt de tijd door. Dave straks is haar iets overkomen, ze is al twee uur weg. Zal wel loslopen Matt, antwoord Dave. Ook hij zit in de rats, maar wil zich hier nog niet aan toegeven. We wachten nog één uur, hoort hij zichzelf tot zijn stomme verbazing zeggen, dan kunnen we daarna altijd nog voorbereidingen gaan treffen. In gedachten hoopt hij dat Lies ieder moment het terrein op komt, maar hij vreest het ergste. Ook vreest hij de reactie van Tom als die hoort, dat zijn toekomstige vrouw zoek is. De minuten kruipen langzaam voorbij, maar nog steeds geen enkel spoor van Lies of van Fire. Matt loopt naar binnen en haalt zijn telefoon, terug buiten te zijn gekomen ziet Dave hoe druk hij staat te bellen. Heb mijn zoon gebeld, die komt eraan samen met zijn vrouw en kinderen. Ik ga de paarden vast zadelen, misschien kan jij ook beter het thuis front op de hoogte brengen. Hij duwt de telefoon in de handen van Dave en loopt vervolgens richting de stallen.
Dave draait het nummer, nog voor hij is overgegaan wordt er al opgenomen. Stijn, spreekt u mee. Dave is blij dat hij Stijn aan de telefoon krijgt en niet Tom, stel je voor, dan had hij moeten zeggen tegen hem, je aanstaande vrouw wordt vermist, we gaan een zoekactie op touw zetten. Stijn je spreekt met Dave, hé pa, is het leuk bij Matt? Doe hem de groeten van mij. Zal hem de groeten doen, maar….een tijd lang is het stil, dan zegt hij; Lies wordt vermist. Stijn is blijkbaar met stomheid geslagen, want een tijd lang hoort hij niks aan de andere kant, kom eraan, antwoord hij, hier heb je ma.
Dan hoort hij de stem van zijn vrouw, die blijkbaar aan het gezicht van haar zoon heeft gezien dat er iets niet in de haak was. Dave wat is er aan de hand wordt er aan hem gevraagd. Lies wordt vermist, zegt hij zacht. We gaan haar zoeken. Dave, zeg me dat dit een grap is, zegt zijn vrouw. Dave snapt haar bezorgdheid, ook hij had hier niet op gehoopt, ik ben bang van niet Anja, ze is nu al drie uur weg op Fire. Anja, zegt rustig, ik denk dat ze verdwaald is, denk niet dat ze van Fire is afgevallen, maar zij kent het daar niet, wie weet hebben ze ergens uitgerust en zijn vervolgens de verkeerde kant opgegaan. Ja, laten we alsjeblieft hopen dat het dat is maar,…… Ja Dave, ze rijdt zonder zadel en hoofdstel. Nu is ook Anja stil, ze weet wel dat Lies in de tijd dat ze haar heeft leren kennen, niet zomaar iets zou doen zonder reden, maar nu is ze daar niet meer zo zeker van. We komen er zo aan, moet even een paar dingen regelen hier. Dan komen we eraan.
Dank je, hoort ze haar man zeggen, waarnaar hij de verbinding verbreekt. Anja is met stomheid geslagen, Lies vermist, al drie uur weg met de vurige hengst Fire, zonder zadel en hoofdstel, hoe moet ze dat uitleggen aan Tom. Haar handen voor het gezicht slaand, merkt ze niet op dat Chantal net langs komt lopen. Anja, Anja, gaat het, hoort ze haar vragen. Anja kijkt met een ernstig gezicht naar Chantal, mag ik jou vragen, waarom Lies uit rijden zal gaan, zonder hoofdstel en zadel? Chantal snapt even niet wat de vrouw precies bedoeld, maar dan herinnert ze zich een voorval van vroeger. Ohh, dan heeft het paard drukplekken, antwoord ze lachend. Waarom wilt u dat weten? Anja pakt de arm beet van Chantal en zegt; je nicht, ze wordt vermist. Weet Tom het al, is het eerste wat ze haar hoort vragen. Wat weet Tom al, zegt Tom die juist aan komt lopen met Suza in zijn armen en Michael en Anne naast hem. Niet dus, antwoord Chantal, kom zegt ze, Suza van hem overnemend, Michael en Anne komen jullie ook mee? Mama moet even praten met haar zoon. Tom kijkt ongelovig van Chantal naar zijn moeder en weer terug naar Chantal. Is er iets met Lies, vraagt hij. Zijn moeder kijkt hem aan, maar zegt verder niks.
Haar beetpakkend bij haar schouders, zegt hij; mam alsjeblieft zeg iets! Misschien dat je beter even kunt gaan zitten, is haar antwoord. Nu is Tom helemaal gespannen. Waar is ze ma, waar is ze? Jongen, rustig, ik weet niet waar ze is. Niet, hoe kan dat? Ze is gaan rijden met Fire de hengst van de buren, dat was nu drie en een half uur geleden. Ze is nog steeds niet terug, Matt en Dave gaan een zoekactie beginnen. Wie is Fire, wie is Matt? Fire is de vurige hengst van onze buurman Matthew. Wat, hoort ze haar zoon zeggen, wat doet ze daar, ze ging hier toch rijden op Weide als ik me niet vergis. Ja, dat klopt, dat heeft ze ook gedaan, maar toen hadden wij voorgesteld of ze misschien ook wilde gaan kijken bij Fire, nadat we haar hadden uitgelegd, dat onze buurman niet echt goed overweg kon met hem. Daarop had ze geantwoord, dat ze wel wilde gaan kijken. Ma, dit meen je niet. Tuurlijk zegt ze geen nee, zo is Lies niet. Jeetje, wat nu? We gaan ons zo verzamelen bij Matt en vandaar uit gaan we met auto’s en met paarden naar hen op zoek. Het is dat ze zonder zadel rijdt en hoofdstel. Wat zeg je nou ma, kom op een geintje zeker. Nee, ben bang van niet Tom, Lies is inderdaad vertrokken op Fire zonder hoofdstel en zonder zadel. Van Chantal heb ik begrepen, dat als zij dit doet, het paard druk plekken heeft.
Ma, dus je wilt me nu vertellen, dat mijn vrouwtje ergens hier rond hobbelt op een vurige hengst zonder zadel en hoofdstel? Ja, jongen, dat is inderdaad wat er aan de hand is. Ik ga mee, ik ga mee zoeken. Op het moment dat ze beneden komt ziet ze haar kinderen zitten bij Chantal, blijf jij hier vraagt ze. Ja, ik blijf wel hier; Anja, Lies loopt niet in zeven sloten tegelijk. Het is vast minder erg dan dat jullie denken. Ze zal wel een grondige reden hebben gehad, om er zo op uit te trekken. Ik denk zelf dat ze is verdwaald. Hier kent ze het dan wel al een beetje, maar daar bij die buurman van jullie niet. Ik denk het ook, antwoord Anja, althans ik hoop het.
Tegen zeven uur in de avond vertrekken Stijn, Anja en Tom richting de farm van Matt. Daar aangekomen is het een drukte van belang, paarden staan gezadeld voor vertrek en Matt en Dave zijn beide onrustig. Nog steeds geen enkel teken van Lies of van de hengst Fire. Wanneer Tom uit de auto stapt, ziet hij dat Dave naar hem toe komt lopen. Het spijt me, is het wat hij tegen hem zegt. Tom zegt; jij kunt er toch niks aan doen, althans niet helemaal zegt hij. Toch ziet Dave de angst in de ogen van Tom. Ook hij maakt zich al flink zorgen. Matt heeft nog meer mensen opgetrommeld en al gauw staat het erf vol met auto’s en paarden. Als iedereen zit, worden ze onderverdeeld in groepen, die weer worden onderverdeeld in gebieden en dan gaan ze op weg.
Tom en Stijn zitten samen in een auto, dit leek zowel Matt als Dave verstandig. Tom kijkt voor zich uit, zijn broer die naast hem achter het stuur zit, bekijkt hem van opzij, broer het komt wel goed, is zijn korte antwoord. We gaan haar zoeken. Tom kijkt hem aan, dat weet ik.
Lies hobbelt vrolijk van de ene vlakte naar de andere vlakte, Fire zegt ze zachtjes, het wordt tijd om naar huis te keren vriend. Fire begint te briesen. Je moet me alleen helpen jongen, ik weet niet waar we zijn. Jij, moet de weg terug vinden naar de stal. De oren van de hengst gaan van voren naar achteren en weer naar voren. Ze laat het paard halt houden en zegt zacht; vind de weg naar huis Fire, vind de weg naar je stal. De hengst steekt zijn neus omhoog en begint te hinniken. Dan draait hij zich vijfenveertig graden en begint aan de lange weg naar huis.
Lies is moe, ze hoopt niet dat de anderen zich zorgen maken, ze komen heus wel weer thuis alleen ja het zal wel even duren, aangezien ze niet weet waar ze zit. Hierdoor moet ze het volledig aan Fire overlaten. De hengst loopt met kordate stappen zijn weg terug. Af en toe een grassprietje uit de grond trekkend, valt Lies voorover van vermoeidheid. Met haar handen om zijn hals geslagen sjokt Fire voort.
De zoekactie naar Lies en Fire is inmiddels in volle gang, de vrouw van Matt is achtergebleven, mocht Lies terug komen met Fire is er afgesproken dat zij een lichtkogel de inmiddels vallende de duisternis in schiet. Ook voor de anderen die allemaal een lichtkogel met zich mee dragen zullen deze afschieten als zij Lies en het paard zouden vinden. Tom staart voor zich uit, Stijn wilde een gesprek met hem beginnen, maar doordat hij zich zoveel zorgen maakt, had hij snauwend gezegd, dat het misschien niet zo’n goed idee was. Ieder in hun eigen gedachten verzonken zegt Tom ineens; stel dat ze ergens ligt in een greppel en we vinden haar niet. Tom, hou op met die onzin verhalen, er is vast niks aan de hand. Ze zal gewoon verdwaald zijn, niets meer dan dat.
Lies moet even hebben geslapen op de rug van Fire, nog steeds sjokt de hengst met haar voort, inmiddels is het pik donker en ziet ze niks dan duisternis om zich heen. Haar ogen moeten wennen, als deze dan gewend zijn aan het donker, wat hier ook echt donker is begint ze te rillen van de kou. Ze zullen ons wel aan het zoeken zijn Fire, fluistert ze zacht. Wat hebben we ons toch weer op de hals gehaald, weer slaat ze haar armen rond de hals van het paard. Vertrouw volledig op jou, zegt ze zacht, jij kent hier de weg en niet ik. Een laag gehinnik en van korte duur toveren een glimlach op het gezicht van Lies.
Stijn denkt iets te hebben gezien en stopt de auto, uit de auto stappend met zijn zaklantaarn schijnt hij in de richting van wat hij dacht dat het een paard was. Echter is het een enorme tak. Al was hij vijf minuten eerder gestopt en had hij gekeken, dan had hij inderdaad Lies en Fire langs zien komen. Lies denkt dat ze koplampen heeft gezien, maar dan denkt ze aan een fata morgana, in zichzelf lachend, dat ze gek begint te worden sluit ze haar ogen, en slaat haar armen nog iets steviger om de hals van Fire. Ze begint honger te krijgen, haar maag begint luid te knorren en ook iets te drinken zou wel welkom zijn. Haar hoofd verbergend onder de lange manen van Fire, hoopt ze dat ze snel weer op de farm zijn.
Na het gevoel te hebben van uren op Fire zijn rug te hebben gelegen ziet Lies als ze hoofd opheft, een boerderij op doemen in de verte. Het is er stil en er brand geen enkel lampje. Fire, loopt wel richting de boerderij is haar opgevallen, zich omhoog hijsend op zijn rug, ziet ze dat het wel degelijk de farm is waar ze eerder vanmiddag van vertrokken is. Je bent geweldig Fire, roept ze verheugd uit, echt geweldig. Zo blijkt maar weer, dat je paarden echt wel kunt vertrouwen. Het hek te hebben geopend en weer te hebben gesloten, stappen ze langzaam richting de stal. Niemand te zien, ze zijn zeker naar ons op zoek, als ze zich van zijn rug laat glijden, merkt ze pas hoe moe ze is. Toch vind ze ergens de kracht om hem nog te verzorgen, ze spuit zijn benen af met verkoelend water en borstelt zijn glanzende vacht. Aangezien er geen enkel ander paard in de stal staat gaat ze op zoek naar de brokken. Achter in de stal vindt ze een emmer met muesli. Een grote schep eruit halend, loopt ze terug naar de stal van Fire en leegt het in zijn voerbak. Nog wat wortels uit de emmer ernaast pakkend neemt ze deze ook mee. Hem de stal in begeleidend, doet ze zijn halster af. Toch gaat ze nog niet uit zijn box, echter sluit ze wel de deur. In een hoekje van zijn stal zitten op het schone stro, kijkt ze tevreden naar het paard wat geniet van zijn avond maaltijd. Vermoeid sluit ze haar ogen en valt in slaap.
Charlotte de vrouw van Matt denkt dat ze wat hoorde, zachtjes loopt ze naar buiten over het erf. Het is er stil, ze hoopt maar dat de jonge vrouw snel gevonden wordt. Dan hoort ze een geluid uit de stallen komen, voorzichtig loopt ze er heen, niet wetend wat ze zal aantreffen. In de stal staat één paard zo te zien. Nog niet helemaal tot het besef gekomen te zijn loopt ze terug richting het woon gedeelte. Halverwege de veranda komt ze tot de conclusie dat alle paarden weg waren, snel loopt ze terug richting de stallen. In de box kijkend ziet ze dat het Fire is en dan daar achterin ontwaard ze een jonge vrouw die ligt te slapen in het stro.
Haar niet te storen loopt ze de stallen weer uit, nadat ze Fire een aai over zijn hoofd heeft gegeven, heb jij haar thuis gebracht jongen, ben trots op je. Bij het huis aangekomen pakt ze het pistool waarin de lichtkogel zit en schiet deze af.
Kijk roepen Stijn en Tom gelijktijdig uit, ze is terecht. Snel de auto kerend volgen ze hun weg terug naar waar ze vandaan zijn gekomen. Ook de anderen hebben de kogel gezien en keren terug richting het woonhuis. Matt is als eerste samen met Anja en Dave te paard terug bij zijn huis. Waar is ze, roept hij ongeduldig. Charlotte, antwoordt; in de stal, maar doe alsjeblieft zachtjes, ze slaapt. Fire, hij heeft haar thuis gebracht, hij is een goede en betrouwbare hengst. Matt, kijkt vol ongeloof naar zijn vrouw, slaapt waar slaapt? Bij Fire in zijn stal achterin rechts. Ohh….goed dan, afstappend van hun paarden lopen ze zo voorzichtig mogelijk de stal binnen. Fire zien ze echter niet staan. Wel is zijn boxdeur gesloten. Nadat ze hen paarden hebben verzorgd lopen ze langzaam en voorzichtig richting de box van Fire, over de rand kijkend zien ze paard en ruiter samen liggen in de grote stal. Matt opent zachtjes de stal van Fire, de hengst kijkt hem aan, maar komt niet overeind. Een deken over Lies heen leggend, verlaat hij de stal weer.
Waarom til je haar er niet uit, vraagt Anja. Dat zou oneerbiedig zijn tegenover Fire, zegt Matt, hij heeft haar thuis gebracht en beschermt haar. Zal Tom leuk vinden om te horen, zegt Dave zachtjes. Waarschijnlijk niet, maar als we het uitleggen zal hij het wel begrijpen. Dat denk ik ook, antwoorden Dave en Anja. Tom gevolgd door Stijn en ook de anderen die hebben geholpen bij het zoeken komen nu de stal ingelopen. Waar is ze, vraagt hij zenuwachtig. Ssttt….Tom, maak haar nou niet wakker, ze is daar. Tom komt dichterbij gelopen en ziet Lies tegen Fire aanliggen in de stal. Waarom halen jullie haar er niet uit, vraagt hij. Dat is oneerbiedig tegenover Fire, antwoorden ook de overige in de stal. Hij heeft tenslotte ervoor gezorgd dat ze weer veilig thuis is gekomen. Ohhh…dus nu moet ik toekijken hoe die hengst mijn vrouwtje verwamt? Ja, antwoorden ze allen gelijktijdig. In de tussentijd, dat ze slaapt eten wij wat in het huis en dan zal ze vanzelf wel binnen komen als ze wakker wordt. Nou goed dan, antwoord hij haar stug. Achter de menigte aanlopend richting het huis werpt Tom nog een keer een laatste blik in de stal. Opluchting gaat er door hem heen, dat haar niks is overkomen. Dan loopt hij achter de overige aan de stal uit richting het woonhuis.
Binnen is het enorm gezellig, het is heel anders als bij Anja en Dave, maar ook hier staat gezelligheid en warmte centraal. Matt en Charlotte hebben vier kinderen drie jongens en één meisje. Het is een gezellige bedoeling. Als ze met zijn allen rond de grote tafel zitten en voorzien zijn van een bord met eten en een groot glas bier wordt er geproost op de goede afloop. Nu is Tom ook een stuk meer ontspannen als even daarvoor. Naast hem zit zijn broer, hem aantikkend zegt hij; sorry, dat ik zo snauwde daarstraks. Ach, dat is niks, zou me ook zorgen maken, als het zou gaan om Chantal. Bij het noemen van haar naam schiet het hem te binnen dat zij nog in spanning zitten te wachten op de zoektocht naar Lies. Ga haar even bellen vriend, zegt hij. Vertellen dat alles is goed gekomen.
Stijn staat op van de tafel en loopt naar buiten om zo Chantal even te kunnen bellen. Al snel wordt de telefoon beantwoord. Chantal, met Stijn, ze is terecht alles is goed. Zie je wel, hoort hij haar zeggen, was ze verdwaald? Dat weten we niet, want ze slaapt. Ze slaapt, zeker bij het paard in de stal, ja dat is echt een actie voor Lies. Hij praat nog wat met haar aan de telefoon eer hij ophangt. Het gesprek passeert nog eens in zijn gedachten, hoe Chantal vertelde dat het echt iets voor Lies was om in slaap te vallen bij het paard.
Terug naar binnen lopend, ziet hij de bekende mensen met wie hij is opgegroeid, zijn broer zit echter in een hoek en is er blijkbaar niet helemaal bij met zijn gedachte. Als hij verder wil lopen, voelt hij een hand op zijn schouder. Zich omdraaiend ziet hij Lies achter zich staan. Schone slaapster, bent u uitgerust, zegt hij lachend. Lies kijkt hem aan, ben moe, zegt ze, het was vermoeiend, maar die hengst het is een schatje. Lies, we hebben wel in de rats gezeten over je, nog steeds zit er iemand over je in de rats, door het kleine raampje in de deur, ziet Lies hoe stil Tom in een hoekje zit. Zal maar snel naar hem toe gaan dan, het was niet mijn bedoeling om jullie ongerust te maken. Ohh zit wel goed Lies, zo zie je alleen maar dat je nu al veel voor ons betekend. Hem even te hebben omhelsd loopt ze de kamer binnen. Aangezien de overige Stijn naar buiten hadden zien gaan, kijkt niemand ook op en zijn ze meer geconcentreerd op hun avond maal. Charlotte heeft echter wel gezien wie er binnen is gekomen, ze ziet hoe ze langzaam naar haar toekomstige man loopt. Naast hem plaatsnemend zegt ze zachtjes; wilde je niet laten schrikken, was gewoon verdwaald. Tom kijkt op, Lies roept hij uit, dan slaat hij zijn armen om haar heen en trekt haar dicht tegen zich aan.
De anderen hebben nu ook de roep gehoord van Tom en kijken op, als ze zien hoe de jongeman achterin zijn armen om de vrouw heen slaat beginnen ze te lachen. Charlotte volgens mij kan je nog wel een bord pakken, ze zal wel honger hebben van haar avontuur.
Charlotte pakt nog een bord uit de kast en schept dit vol, het bord neerzettend voor de jongere vrouw kijkt ze haar dankbaar aan, daar ben ik echt aan toe, opnieuw begint Lies haar maag te knorren. Ja, dat is blijkbaar heel duidelijk te horen. Opnieuw beginnen de overigen te lachen. Tom is blij dat ze gelijk naar hem toe kwam. Zijn broer een knipoog te hebben toegeworpen neemt hij nu tegenover hen plaats. Lies begint smakelijk te eten, lekker dit. Complimenten voor de kok. Matt kan zich niet langer bedwingen, hoe en wat is er nu precies gebeurd vraagt hij nieuwsgierig.
Op zich niet veel, antwoord Lies, ben niet gevallen of iets dergelijks. Wat me opviel, was dat Fire toen ik hem in de stal benaderde erg onrustig was bij het zien van het zadel, toen heb ik zijn rug bekeken en zag hier meerdere drukplekken. Ja, dat kan kloppen, zegt Matt, dat is van de vorige eigenaar, dat hadden we al gezien toen we hem kochten. Nu heeft hij echter wel een goed passend zadel alleen laat hij het niet toe om gezadeld te worden. Nee, daar kan ik enigszins in komen, zegt Lies. De huid is nog erg gevoelig, dat zal ook de reden zijn, waarom hij het nog niet accepteert. Het is nog te vroeg daarvoor. Ook bij zijn mond zijn duidelijk sporen te zien, van een slecht passend hoofdstel, daardoor besloot ik gewoon aan een halster met twee geïmproviseerde teugels een rit op hem te gaan maken. We waren nog maar buiten de stal of meneer stoof ervandoor.
Iedereen zit aandachtig naar Lies haar verhaal te luisteren. Uiteindelijk heb ik hem weer in rustiger vaarwater gekregen, nadat hij zijn opgekropte energie eruit had gerend, de omgeving is prachtig hier. Verderop ontwaarde ik een beek, nadat ik hem op gepast wijze heb laten drinken, besloot hij Fire, dat het tijd was op te badderen. Niet begrijpend wordt ze aangekeken door vele gezichten. Hij heeft me in het water geduwd, lacht Lies. Daarna ben ik met hem in het water gegaan tot halverwege zijn buik, hij is heerlijk gedoucht en genoot zichtbaar. Echter wist ik op een gegeven moment niet meer waar we het water in waren gegaan en heb dus op de gok een richting gekozen. Een tijdlang heb ik naast Fire gelopen, maar niks van een herkenningspunt kon ik ontdekken. Heb eigenlijk ook niet veel gezien op de heen weg, omdat hij zo’n ontzettende haast had. Uiteindelijk ben ik weer op zijn rug geklommen, omdat ik dan meer kon zien. Niks kwam me bekend voor. Uiteindelijk tegen het donker heb ik hem halt laten houden en tegen hem gezegd, dat het tijd werd dat hij ons naar huis bracht.
Dit heeft hij gedaan, hij heeft ons thuis gebracht. Het is een fijn dier, kan goed met hem communiceren en hij luistert heel aandachtig naar wat je hem verteld. Matt kijkt ongelovig naar Lies en vervolgens naar Dave en Anja die heftig ja zitten te knikken. Hij opent zijn mond en zegt; zo te horen kan ik nog veel van je leren Lies. Lies kijkt hem glimlachend aan, veel van mij, dat denk ik niet het zal eerder veel van Fire zijn, dat u kunt leren. Matt zijn oren geloven hem haast niet, leren van een paard, niet te geloven, maar Lies en zo te zien ook zijn naaste buren zijn hiervan helemaal overtuigd dat het vast en zeker moet lukken. Dan gaan we dat maar proberen Lies, het is helemaal nieuw voor mij deze aanpak, maar als jij zegt dat het succes heeft, wie ben ik dan om het niet te proberen. Ook de overige mensen, waaronder de zoon van Matt zegt; dus jij wilt beweren, dat je een gesprek voert met je paard en hij dan op gepaste wijze antwoord? Ja, mits je er open voor staat, zegt Lies. Anja en Dave bemoeien zich nu ook met het gesprek, kom allen anders morgen naar ons, gooien we de barbecue aan, maken we er een gezellige middag van en kan Lies laten zien met Weide wat ze precies bedoeld.
Lies gelooft haar oren niet, maar toch vindt ze het een heel goed idee. Even haar hoofd wendend richting Tom, zegt ze zachtjes dat hij alleen het kan horen, vindt jij het ook goed? Ja, hoor dan ben je tenminste in de buurt en kan ik je in de gaten houden, zegt hij lachend. Terwijl ze haar hoofd weer draait richting de menigte anderen aan de tafel voelt ze hoe Tom haar een speels kneepje geeft in haar bovenbeen. Dit beloofd nog wat voor als ze dadelijk thuis zijn.
|
|
Eerste keer
Score van dit verhaal :
