|
Familie verhalen // Anke - 36
Met zijn allen kijken ze geboeid naar het scherm, benieuwd wat ze te zien zullen krijgen…uiteindelijk zien ze een man hangen geboeid aan kettingen, dat is Anton piept Sandra. Ook Anke zit met grote ogen toe te kijken, hoe de man daar aan zijn polsen hangt, woedend voor zich uit staart recht in de camera. Helemaal naakt hangt hij daar, dan horen ze een stem zeggen, zo beste Anton, wij gaan jou eens precies laten voelen hoe jij Anke en Sandra hebt behandeld. Voor Kees, is het een bekende stem, wrijvend over zijn kin, vraagt hij zich af bij wie deze stem hoort.
Ze zien dat de man word overgoten met een bepaald goedje, vervolgens hoe er allerlei soorten tape op zijn huid worden gedrukt en dan pijnlijk van hem af worden getrokken, Sandra is recht op gaan zitten en kijkt met grote ogen naar de tv. Haar baas van de V&D word op een pijnlijke manier geharst. Goed zo schreeuwt ze het ineens uit, laat het hem maar voelen. De anderen kijken even snel op eer ze vervolgens hun blik weer richten naar de tv. Nadat Anton pijnlijk is geharst volgt er schijnbaar een pijnlijke schrobbeurt. De man gilt het uit, opnieuw word er een goedje over hem heen gegooid, wat blijkbaar goed brand in zijn huid, even later zien ze de verpakking in beeld en staat erop alles reiniger. De bezems worden erbij gehaald en over zijn pijnlijke huid gehaald. Vervolgens word hij schoon gespoeld met de brandslang. Jeetje pijnlijk horen Anke en Joris iemand zeggen, maar wel zijn verdiende loon. Joris drukt de dvd op pauze en zegt; iemand wat te drinken en te knabbelen, dit gaat vast nog wel een aangename vertoning worden. Graag komt het uit meerdere monden zetten. Snel helpen Wouter, Simon, Bas, Joris met drinken en chips halen, ook komt Kees aanzetten met nog twee emmers popcorn. Nick en Janneke halen nog een wijntje uit de koelkast. Bij hun dochter zittend op de loungebank vraagt Janneke aan haar; gaat alles nog goed, bij het zien van de dvd. Ja, mam geen enkel probleem, diegene die hem straffen, kan ze wel zoenen.
Nadat iedereen is voorzien van drinken, zet Joris de dvd terug aan, al snel zijn alle ogen weer naar het scherm gericht. Kees kijkt geboeid naar de tv, één van de mannen komt hem erg bekend voor, maar hij kan hem alleen nog niet helemaal plaatsen. Dan horen ze één van de andere vier mannen zeggen, Cor is het al tijd? Cor..., Kees en Anke kijken elkaar enkele seconden aan, eer ze hun hoofd weer richting het scherm draaien, ook bij Anke was er herkenning onder één van de mannen, zij weet nu net als haar opa dat het om Cor gaat, een oude vriend uit het verleden.
Iedere afgunst die Anton over zich heen krijgt aanschouwen ze met het nodige gejoel, Sandra is zelfs rechtop gaan zitten, schreeuwt af en toe opgewonden goed zo, straf die klootzak maar, net zoals hij dat bij mij heeft gedaan. Haar ouders die iets verderop zitten, kijken vol ongeloof toe, naar de tv en hoe de man die bewust hun dochter, maar ook één van hun favoriete leerlingen pijnlijk een zelfde soort straf ondergaat.
Het hoogtepunt nadert op de dvd als er 50 mensen in de loods staan, mannen ruige types, punkers en nog vele anderen, die allemaal over Anton heen gaan. Is het echt, zegt Wouter, gaan ze allemaal over hem heen? Sttt...fluisteren de anderen.. Anton schreeuwt moord en brand, maar er word helemaal geen rekening met hem gehouden, vastgebonden aan een metalen/ijzeren werkbank wordt hij keer op keer genomen in zijn reet. Kees kijkt lachend naar de dvd, zijn oude maatje Cor laat er met zijn kameraden geen gras over groeien, hij pakt de man stevig aan. Dit geeft hem wel weer een klein beetje waardering.
Zijn gedachten dwalen terug naar een tijdje geleden, hoe hij Anke toen zij nog wat jonger was, op zijn zachts gezegd op een pijnlijke manier had genomen in haar strakke kontje, het was de bedoeling om hem het later door Anke zelf betaald te zetten in de woning waar hij woonde met zijn andere goede kameraad René. Die Cor destijds weer in huis had genomen, om hem een dak boven het hoofd te verschaffen. Anke kon het echter niet aan om hem te straffen, hij had haar teveel pijn gedaan. Hij was destijds terug gekeerd naar de kelder, om het werk van Anke af te maken, echter was hij tot de conclusie gekomen dat hij het niet waard was. Het gevolg hiervan was, dat hij was vertrokken uit René zijn woning en tot nu dan hadden ze niks meer van hem gehoord. De afstraffing die hij nu geeft aan de man die Anke, maar ook Sandra een tijdlang heeft vastgehouden, doet hem deugd. Nu weet hij ook waarom de politie de beste man niet kon vinden.
Inmiddels zijn er een aantal mannen over Anton heen geweest, hij word in een andere pijnlijke positie gehesen, vervolgens gaan de laatste over hem heen, als hij dan uiteindelijk word bevrijd uit zijn benarde positie ziet hij dat de man buiten bewustzijn raakt. Alles is nauwkeurig en tot in de kleinste details gefilmd. Buitengewoon goed, eigenlijk schiet het door hem heen, als wij deze film hebben gekeken, ga ik hem geven aan René, kan hij ook zien, wat Cor in de tussentijd heeft uitgespookt.
De verblijfplaats van de man is een donkerkamertje met een matras op de grond, een tafel en een stoel, daarop een flesje water en half stokbrood. Hij krijgt nog een karig rantsoen ook. Wat zal hij hebben afgezien. De momenten volgen, telkens wordt er gevraagd of hij al spijt heeft over hoe hij Anke en Sandra heeft behandeld, telkens blijft hij beweren dat ze het verdienden, vervolgens is er een nog strengere aanpak die hij ondergaat.
Nu zien ze dat hij vastgebonden een prak warme kost naar binnen zit te werken en niet veel later wanneer hij zijn bord heeft geleegd valt hij pardoes in slaap. Als er nog een andere man het gebouw binnenkomt horen ze deze vragen waarom Anton is vastgeketend. Als de man hoort wat hij heeft gedaan, verschijnt er een woedende uitdrukking op diens gezicht, snel maakt hij zijn spullen in gereedheid en gaat dan aan het werk. Vol ongeloof staart nu iedereen naar het scherm, als ze zien hoe eerst Anton zijn borst wordt getatoeëerd, vervolgens de rest van de tekst net boven zijn billen. Die gaat nog afzien in de gevangenis, schreeuwt Sandra opgewonden uit, net goed antwoord Anke. Alle hoofden draaien zich even snel richting de twee meiden, vlug weer terug draaiend bekijken ze het laatste gedeelte van de film.
De uiteindelijke spijt betuiging horen Anke en Sandra aan, wetend dat de man, keihard is gestraft zeggen zij gelijktijdig, we zullen het je vergeven Anton, vergeten doen we het echter nooit.
Een tijdlang is het stil en word er niets gezegd ieder in gedachten verzonken, door het geen wat ze zojuist hebben gezien. Ik ben moe, fluistert Anke zachtjes tegen Joris, kan je mij naar bed helpen, het is tijd voor mij om te gaan slapen. Ook anderen zittend op de loungebanken beginnen te gapen. Het is bedtijd voor iedereen, zegt Kees hardop, het is inmiddels al bijna ochtend en wij zitten hier gezellig met zijn allen op het terras, geen wonder dat je moe bent Anke. Joris tilt haar in zijn armen, kom naar bed jij, zegt hij zacht. Haar optillend van de bank, ziet hij dat Sandra door haar vader opgetild word en samen lopen de mannen naar binnen, door de keuken richting de trap. Eenmaal boven in de slaapkamer laat Nick zijn dochter uit zijn armen glijden vlak voor het bed staand. Bedankt pap, hoort hij zijn dochter zeggen, ze kleed zich snel uit en duikt vervolgens onder de dekens. Ook Anke en Joris kleden zich uit, als ze Sandra welterusten willen zeggen, horen ze aan de geluiden die ze maakt dat ze al naar dromenland is vertrokken.
In bed kruipt Anke dicht tegen Joris aan, die al gauw zijn arm om haar heen slaat, zo lekker tegen haar mannetje aan liggend voelt ze dat het zand mannetje ook bij haar al vluchtig is langs geweest. Haar ogen sluitend is ook zij snel vertrokken naar dromenland. Joris, nog niet helemaal moe om gelijk in te slapen, ziet in zijn gedachten nog enkele fragmenten van de dvd voorbij flitsen, in zich zelf lachend vind hij dat Anton, een zeer beste straf heeft ondergaan. Hij zal zich gelukkiger wanen in de gevangenis, alhoewel met die tatoeage is dat niet helemaal zeker, maar beter daar denkt Joris als bij de vier mannen. Met een glimlach op zijn gezicht valt hij uiteindelijk dan ook in slaap.
Als hij wakker word rekt hij zich eens uitgebreid uit, tot zijn grote verbazing merkt hij dat hij allen in bed ligt, zijn ogen openslaand ziet hij Anke in de stoel zitten, naar buiten kijkend, draait hij zich op zijn zij en kijkt haar lang aan. Alsof ze het voelt dat ze wordt aangekeken draait ze haar hoofd om naar haar knappe vriend en kijkt hem aan. Nog voor hij haar kan begroeten stapt ze op van de stoel en loopt op een beetje houterige snelle manier richting de douche. De geluiden die daar vandaan komen, maken hem echter zorgen, uit het bed springend snelt hij zich naar de badkamer en ziet Anke op de grond zitten met haar hoofd voorover gebogen over de wc bril.
Ohh lieverd...roept hij uit; heb je gisteren misschien iets verkeerds gegeten? Ik weet het niet, snikt Anke het uit, ik voel me zo ellendig...ben zo misselijk...een nieuwe golf braaksel stroomt in de wc pot. Ga even iets voor je halen, ben zo terug. Snel draait Joris zich om, de slaapkamer deur openend rent hij de trap af naar beneden, Kees en Janneke zitten aan de keukentafel gezellig te kletsen als ze Joris halsoverkop de keuken zien binnen komen rennen. Ehh jongeman; hoort hij zijn opa zeggen; kunnen wij ons in het vervolg niet eerst aankleden in plaats van poedelnaakt door het huis te rennen? Er zijn gasten! Joris helemaal vergeten, dat hij naakt naar beneden is gelopen, stottert...sorry opa, even vergeten. Heeft u iets tegen de misselijkheid? Misselijkheid..., zegt Janneke nu, ik denk dat het zwangerschapsmisselijkheid is Joris, of was je ook even vergeten dat jullie een kindje krijgen? Shit, nee, dat is het natuurlijk, hij rent weer naar boven, halverwege de trap botst hij tegen John aan, die al net zo gehaast de trap af vliegt als Joris even voorheen. Joris houdt hem tegen, is mijn zus soms over de bril van de toiletpot aan het hangen. Ja, roept John uit, hoe weet jij dat? Anke, zegt hij lachend...hoort bij de zwangerschap...John draait zich nu ook weer om en loopt samen met Joris terug naar boven.
Anke zit niet langer meer gebogen over de wc pot, maar is terug in bed gaan liggen, naast zich heeft ze een emmer gedeponeerd. Voel je, je al iets beter schatje, vraagt Joris zo lief mogelijk. Niet bepaald, zegt Anke naar eerlijkheid. Het komt door ons kindje in je buik schatje, dat je, je zo beroerd voelt. Dan moet ik er dus blij mee zijn, zegt ze gemaakt lachend, snel grijpt ze de emmer beet en spuugt er een kleine inhoud in. Niet alleen jij hebt er last van Anke, enkele deuren verderop zit iemand met hetzelfde probleem. Tric ook, vraagt Anke. Joris knikt met zijn hoofd van ja. Een nat washandje uit de badkamer halend, haalt hij deze over haar gezicht wat voor iets verkoeling zorgt. Langzaam maar zeker ebt de misselijkheid weg.
Kan jij het bad vol laten lopen Joris, kan wel een ontspannend bad gebruiken, haar het bed uit helpend neemt hij de emmer van haar over, samen lopen ze naar de badkamer. Hij spoelt de emmer schoon, terwijl zij haar tanden poetst. Enkele ogenblikken later kan ze het bad instappen, als Joris de badkamer wil verlaten, vraagt ze; waar denk jij heen te gaan? Naar beneden, antwoord hij, zodat jij van je bad kan genieten. Nee, Joris, jij komt erbij, alleen dan kan ik er van genieten.
Hij stapt in het grote bad met het geurende schuim, haar naar zich toetrekkend zodat ze met haar rug tegen zijn borst geleund zit, begint hij zachtjes haar borsten te masseren. Dit had je zeker in gedachten is het niet Ank? Mmm...is het antwoord wat ze hem geeft, inderdaad had ze gehoopt op lichamelijke aanrakingen, het lijkt wel sinds ze zwanger is nu van hem, dat ze continu wil dat hij haar aanraakt. Ze is nooit vies ervan geweest, maar nu is het helemaal. Ze moet het er ook met opa over hebben, vragen of Joris hier niet kan blijven wonen. Dat hij haar kan bevredigen op de momenten dat ze het juist heel hard nodig heeft.
Joris masseert haar borsten gelijktijdig, verder naar beneden dwalend streelt hij haar buik lichtjes waar hun kindje begint te groeien. Zachtjes, bijna speels eigenlijk geeft hij een tikje op haar buik, je mag mama niet zo misselijk maken, dat vind ze niet zo prettig. Mmm….is wat Anke uit kraamt, zich nog beter tegen zijn borst aan leggend. Verder dwaalt hij met zijn handen, richting haar warme donkere diepte. Haar ademhaling gaat al een stuk gejaagder merkt hij, als ze ook zachtjes begint te kreunen gaat hij verder en verder, heel langzaam schuift hij eerst één vinger bij haar naar binnen gevolgd door een tweede, ahhh…hoort hij haar kreunen. Als snel heeft hij drie vingers bij haar naar binnen gebracht die hij op een ritmisch tempo in en uit haar laat bewegen. Ze kreunt en hijgt het uit….sneller toe sneller….Hij voldoet maar wat graag aan haar verzoek en beweegt zijn vingers sneller in en uit haar. Ik wil je pik in me voelen hijgt ze luid, stop je pik in mij Joris…neem me hard.
Joris wipt haar iets omhoog en als ze weer neer komt voelt Anke hoe zijn harde pik bij haar naar binnen dringt, ohh….jahhh….neem me….keer op keer….hijgt ze in zijn oor, vervolgens voelt ze hoe hij zijn lippen op de hare drukt en hun tongen zich met elkaar verstrengelen. Al snel komt Anke klaar veel te snel naar haar zin, veel te vlug, een tijd lang blijft ze boven op hem zitten, zo te voelen is hij nog steeds hard… Joris die nu toch ook behoorlijk geil geworden is van haar, zegt sta heel even op dan kan ik van onder je vandaan. Anke doet wat hij van haar vraagt, ze stapt uit het bad en neemt plaats voor het bad, ook Joris stapt snel uit het water, voor Anke vraagt wat hij van plan is voelt ze hoe hij zich achter haar heeft geplaatst en al snel voelt ze zijn gevaarte weer bij haar naar binnen dringen. Ja, Joris….neuk me lekker langs achteren schreeuwt Anke.
Sandra die net de kamer is binnen gekomen om te zeggen dat er visite is voor haar, hoort aan het geschreeuw en gekreun dat het niet het juiste moment is… snel de kamerdeur weer achter zich sluitend loopt ze voorzichtig op eigen houtje terug naar beneden. De man die in de hal staat te wachten is niemand minder dan haar biologische vader Stefan. Het komt nu niet zo uit, zegt Sandra en geeft de man een knipoog. Misschien wilt u even op haar wachten, komt u dan in de tussentijd maar mee, het lopen gaat niet zo snel, hopelijk heeft u daar begrip voor.
Stef pakt een arm van Sandra en slaat deze om zijn schouders, misschien gaat het nu beter antwoord hij, zijn je ouders er niet meer om je te helpen vraagt hij. Haar antwoord wat ze met nee begint, laat hem weten, dat zij terug naar hun eigen huis zijn vertrokken, aangezien zij zich weer moesten voor bereiden op lesstof die ze moeten gaan geven. En Kees, vraagt Stef opnieuw. Die is naar de winkel om boodschappen, antwoord ze hem. De overige jongelui zijn ook naar huis alleen, Joris, John, Patricia en Anke zijn hier momenteel nog. Stef begeleid haar naar de bank in de woonkamer. Dus…je bent helemaal alleen is zijn droge commentaar. Ja, gelukkig bent u er, om mij tijdelijk gezelschap te houden. Hem aankijkend, kijkt ze hem net iets langer aan dan echt nodig is. Wat een lekkere man, schiet het door Sandra haar gedachten, met hem zou ik nou wel eens een beschuitje willen eten.
Ook Stef is aardig onder de indruk van Sandra, hij vind het verschrikkelijk wat ze heeft moeten meemaken, maar zo te zien heeft het haar niet helemaal gekrenkt. En is er nog wel iets moois van haar eigen ik over. Ze heeft niet veel aan, steels begluurd hij haar af en toe, kijkend naar haar lichaam, de enkels en de polsen die allerlei kleuren van de regenboog vertonen beginnen langzaam te genezen. Een mooie vrouw om te zien, maar eigenlijk niks voor hem, ze is zeker tien jaar jonger. Toch lijkt het wel alsof ze hem op de één of andere manier wel ziet zitten. Of is het omdat het al zolang geleden is, dat hij samen is geweest met een vrouw dat hij dingen ziet die er niet zijn.
Wilt u koffie, hoort hij haar vragen. Lekker antwoord hij, maar het is je en mijn naam is Stef, dat ge U mag je achterwege laten. Goed, zegt ze; Stef wil je koffie? Lekker, antwoord hij weer. Reikend naar de koffiepot op de tafel schenkt ze voor hem een kop koffie in, als ze hem de kop koffie overhandigd raken de toppen van hun vingers elkaar en lijkt het of de wereld stil staat om hen heen. Ook Stef heeft deze kleine aanraking als een elektrische schok ervaren. Wil haar kussen, schiet het door hem heen, als vanzelf buigt hij zijn hoofd richting dat van Sandra, net als hij nog enkele centimeters van haar mond is verwijdert hoort hij een stem zeggen: hé Stef? Het moment wat er was is verbroken, verdorie denkt Sandra, teleurgesteld kijkt ze achterom en ziet John in de woonkamer staan, met daarachter Tricia. Met glinsterende ogen kijkt ze van de één na de ander, maar is wel zo verstandig om haar mond hierover te houden. Sandra word rood onder de starende blik van Tricia, die ze eerst op haar richt en vervolgens op Stef. Hoi John en Patricia, zegt hij. Vluchtig werpt hij een blik opzij en ziet dat Sandra een rood hoofd heeft, zijn hand verplaatst hij naar haar bovenbeen en geeft er een licht kneepje in, haar hoofd word nog roder dan het al was… John, hoort hij Tricia fluisteren, volgens mij hebben we ze gestoord? Nee hoor, zeggen beiden gehaast, we waren koffie aan het drinken. Ja, ja koffie, ik denk als we twee tellen later binnen waren geweest dat jullie hevig verstrengeld lagen op de bank, is er wat door Tricia haar gedachten schiet. Ohh…koffie, daar heb ik ook wel zin in, zegt ze lachend. Verder de kamer binnen lopend trekt Stef snel zijn hand van Sandra haar been en gaat wat verder achterover zitten. John schenkt voor zichzelf en Tric ook een kop in en tegenover hun plaats nemend beginnen ze een gesprek.
Pas na een half uur komen Anke en Joris naar beneden, bij het zien van haar biologische vader antwoord ze; bent u hier al lang? Ohh…een uurtje, zegt hij maar maakt niet uit, heb aangenaam gezelschap. Op nieuw krijgt Sandra een kleur, dit is Anke niet ontgaan. Tricia laat echter stil zwijgend weten, dat ze Anke er nog wel iets over uitlegd.
Anke neemt plaats aan de andere kant van Stef, al snel begint hij met haar een gesprek, toch is hij nog steeds erg bewust van Sandra en probeert haar dan ook zoveel mogelijk bij het gesprek te betrekken. Hij kwam hier in eerste instantie voor Anke, maar zijn interesse ligt nu meer bij de vrouw rechts van hem. De vrouw, die er naar verlangde om door hem gekust te worden. Na enkele uren neemt hij afscheid met de mededeling binnenkort weer langs te komen, op staand van de bank, staat ook Sandra op, ik laat hem wel even uit, zegt ze wijzend naar Joris die al wilde opstaan.
Als beide de kamer hebben verlaten, antwoord Tricia, John en ik kwamen op het verkeerde moment de kamer in, denk als we twee tellen later waren geweest dat we ze in elkaar gestrengeld hadden gevonden op de bank, er heerst een spanning tussen hun beide, niet te zuinig. Joh meen je dat, ja antwoord John nu ook, de spanning was er zeker, helaas werd die door onze komst verstoord. Glimlachend kijken ze elkaar aan. Sandra komt terug de kamer ingelopen en al gauw gaat het gesprek over koetjes en kalfjes. Echter is ze niet dom, ze maakt dan ook de opmerking van: zo lekker over mij geroddeld in de tussentijd dat ik weg ben geweest om onze gast uit te laten?
Nee hoor, we zouden niet durven antwoorden ze alle vier in koor. Sandra gelooft er niks van, maar kan ook niks bewijzen, zal jullie dan maar moeten geloven op jullie woord, al geloof ik het toch niet helemaal. Iemand een broodje, vraagt Joris. Lekker, mmm…ja met alles erop en eraan antwoord Anke, eet tenslotte voor twee. Lachend wijst ze naar haar buik. John, kom jij me even helpen, dan kunnen de dames onder elkaar even lekker roddelen. John springt van de bank en volgt Joris naar de keuken.
Anke opent haar mond en vuurt de volgende vraag af op Sandra; zo dus jij ziet Stef wel zitten hé, wanneer komt hij weer? Sandra, haar gezicht wordt opnieuw rood, morgen fluistert ze zachtjes, gelijk uit zijn werk. Hoe laat is dat ongeveer..? Rond een uur of 18:00 antwoord Sandra opnieuw. Anke zit haar niet zo te plagen, antwoord Tricia. Is geen plagen, nicht is informatie inwinnen. Opa moet morgen naar René en als wij er nu ook voor zorgen dat we de deur uit zijn, dan heeft Sandra alle tijd om Stef beter te leren kennen. Zou je dat doen, voor mij vraagt Sandra. Tuurlijk doen we dat voor jou, ik kan altijd mijn echte vader nog wel leren kennen, maar als er liefde zit in de lucht, moet je dat niet in de weg staan. Haar armen om Anke heen slaand, zegt ze; grandioos zijn jullie, echt waar dat meen ik echt.
Op dat moment komen John en Joris terug de kamer binnen gelopen met een dienblad vol met heerlijke uitziende broodjes. De magen beginnen automatisch te knorren bij het zien van zoveel heerlijks…ja jullie hebben honger, ik hoor het, zegt John. John, we moeten morgenavond even weg, antwoord Tricia met een knipoog naar Anke. Joris en Anke gaan ook met ons mee. Ohh…en hij kijkt zijn vriendin lachend aan, er krijgt iemand zeker bezoek?
Inderdaad krijgt er iemand bezoek, Sandra krijgt belangrijk bezoek! Nu zijn alle ogen opnieuw op Sandra gericht en opnieuw krijgt ze een boei. We kunnen naar de bioscoop gaan, naar die nieuwe actie film die er draait en dan nog erna ergens uit eten? Goed plan, schat, zegt ze lachend.
Nu dat is geregeld, zo zie je maar Sandra, met een beetje overleg komen we al een heel eind. Hoe laat zijn jullie dan terug? Ergens na het klokje van tien uur wel, dus dan heb je al vier uur de tijd of van je leven of niet antwoord Joris lachend. Geniet ervan meid, ga ervoor je hebt het verdiend. Sandra weet even niets te zeggen en duwt een broodje naar binnen, dit zorgt weer voor een hoop gelach bij de anderen.
|
|
Eerste keer
Score van dit verhaal :
